Kościół Imienia Najświętszej Maryi Panny w Kowarach
Kościół Imienia Najświętszej Maryi Panny – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Mysłakowice diecezji legnickiej.
 135 z dnia 2.01.1950[1]
| |||||||||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||||||||
.jpg) widok ogólny | |||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||
| Adres |
pl. Franciszkański | ||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
12 września | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie Kowarów  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego  | |||||||||||||||||
 50°47′41,09″N 15°49′58,00″E/50,794747 15,832778
| |||||||||||||||||
Historia edytuj
Jest to świątynia wzniesiona w stylu gotycko-barokowym. Budowla była wzmiankowana ok. 1300 i w 1401 roku. Obecna została wybudowana w 2. połowie XV wieku, gruntownie została odbudowana po pożarze w 1670 roku, remontowano ją w XVIII, XIX wieku i 1960-1962. Najstarszymi częściami są nawa główna i wieża, pochodzą z poł. XIV w., w kaplicy oryginalna polichromia z XV w. Od 1549 świątynia znajdowała się w posiadaniu protestantów, którzy rozbudowali budowlę dodając nawy boczne z emporami. W 1633 świątynię uszkodził pożar, w 1654 wróciła w ręce katolików[2].
Architektura edytuj
Kościół jest orientowany, murowany, trzynawowy, halowy, posiadający wieżę od strony zachodniej, i trójbocznie zakończone prezbiterium. Wyposażenie wnętrza reprezentuje głównie styl barokowy; należą do niego m.in. ołtarz główny i rzeźby Antona Dorasila oraz ołtarz boczny Matki Bożej Łaskawej z 1749 i freski znajdujące się na sklepienie nad nawą (J.G. Lorenz). Na sklepieniu w wieży są namalowane freski z epoki średniowiecza, powstałe w 2. połowie XV wieku, przedstawiające scenę Adoracji Matki Boskiej (odrestaurowane w 1966 roku)[3].
Renesansowy, dawny renesansowy ołtarz główny został w 1749 umieszczony koło zakrystii. W zachodniej ścianie wieży gotycka rzeźba Madonny na potworze, w murze kościelnym znajdują się renesansowe i barokowe epitafia. Do kościoła przylegają barokowe kaplice grobowe z XVIII w. z kutymi kratami żelaznymi[4] .
Przypisy edytuj
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 49 [dostęp 2016-08-27].
- ↑ Janusz Czerwiński, Ryszard Chanas: Dolny Śląsk - przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1977 s. 255
- ↑ Zabytki miejscowości dolnośląskich - litera K. Zabytki w Polsce. [dostęp 2016-08-27].
- ↑ Wojciech Kapałczyński, Jan Kotlarski: Zabytki Jeleniej Góry i powiatu. Jelenia Góra: Jeleniogórskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne, 2002, s. 75-76. ISBN 83-85033-00-9.