Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Jasieniu

Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Jasieniurzymskokatolicki kościół parafialny, znajdujący się w miejscowości Jasień, w powiecie brzeskim województwa małopolskiego.

Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej
I-3-34/46 z 29.09.1947 oraz A-212 z 22.01.1980
Kościół parafialny
Ilustracja
Kościół parafialny
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Jasień

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Jasieniu

Wezwanie

Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej

Wspomnienie liturgiczne

15 sierpnia

Położenie na mapie gminy Brzesko
Mapa konturowa gminy Brzesko, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej”
Położenie na mapie powiatu brzeskiego
Mapa konturowa powiatu brzeskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej”
Ziemia49°57′57,857″N 20°34′29,296″E/49,966071 20,574804

Historia kościoła edytuj

Kościół wzniesiono z fundacji Spytka z Melsztyna, herbu Leliwa. Powstał w 1436 roku. Jest to budowla gotycka, murowana z miejscowego piaskowca i kamienia. Tworzy ją jednonawowy korpus oraz węższe od niego prostokątne prezbiterium z przylegającą od północy zakrystią. Z zewnątrz ściany opinają masywne skarpy. Dach jest dwuspadowy, o stromych połaciach pokrytych czerwoną blachodachówką, z wyrastającą ponad nawą neogotycką wieżyczką na sygnaturkę. Prezbiterium jest prostokątne, dwuprzęsłowe. Posiada sklepienie krzyżowo‑żebrowe. Żebra kamienne opadają na wsporniki dekorowane motywem nisz maswerkowych. Na jednym zworniku widnieje stylizowany gotyckim herbem monogram maryjny, zwieńczony koroną, na drugim znajduje się Leliwa – herb fundatora[1].

Ołtarz główny, neogotycki, wykonany został w 1930 r. przez Stanisława Rogóża. Znajduje się w nim obraz Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny z XVIII wieku. Dwa ołtarze boczne pochodzą z XVIII w., podobnie chrzcielnica i lawaterz kamienny. W wejściu południowym zachowały się stare drzwi z ozdobnymi okuciami z XV wieku, a na ścianie malowane zacheuszki z wieku XVI[2].

Przypisy edytuj