Kolej wilanowska[1], zwyczajowo kolejka wilanowska[2] – nieistniejąca kolej wąskotorowa łącząca warszawski Mokotów z Wilanowem.

Kolej wilanowska
Dane podstawowe
Rozstaw szyn

1891-1936: 800 mm,
1936-1971: 1000 mm

Zdjęcie LK
Stacja początkowa Warszawa Belweder
Historia
Rok otwarcia

1891

Rok zawieszenia ruchu

1971

Zachowany budynek dawnego dworca Warszawa Wilanów

Opis edytuj

Kolej wilanowską uruchomiono na początku lat 90. XIX w. jako kolej konną. Jej powstanie miało związek z coraz popularniejszym w tamtym czasie wśród mieszkańców dużych miast spędzaniem wolnego czasu w podmiejskich miejscowościach letniskowych. W chwili otwarcia w 1891 r. trasa jej biegła od Rogatek Belwederskich do Czerniakowa. Rok później przedłużono ją do Wilanowa, a w kolejnych latach do Konstancina i Piaseczna. Już w 1896 r. konie zastąpiono lokomotywami[3]. W latach 1903–1915 w celu ułatwienia wjazdu na skarpę wiślaną na fragmencie linii z ulicy Belwederskiej na plac Unii Lubelskiej wykorzystano tzw. kolej zębatą, co było pierwszym wykorzystaniem na linii wąskotorowej tego mechanizmu na ziemiach polskich. W 1932 roku kolej wilanowską, grójecką i jabłonowską połączono pod wspólnym zarządem jako Warszawskie Koleje Dojazdowe[4]. Kolej wilanowska została wówczas włączona do Kolei Grójeckiej[5]. Pierwotnie rozstaw szyn wynosił 800 mm, w 1936 wymieniono na rozstaw 1000 mm. Infrastruktura po linii kolejowej została zlikwidowana w roku 1971[6].

Pozostałością po linii są m.in. budynki dworców zaprojektowane przez Konstantego Jakimowicza w Wilanowie (Warszawa Wilanów) oraz w Klarysewie[7].

 
Pomnik Kolei Wilanowskiej przy ul. Okrężnej na Sadybie

Kolej została upamiętniona na warszawskiej Sadybie, gdzie przy ul. Okrężnej znajduje się pomnik lokomotywy autorstwa Jarosława Urbańskiego[8].

Przypisy edytuj

  1. Bogdan Pokropiński: Kolej wilanowska. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2001. ISBN 83-206-1405-8.
  2. Ryszard Mączewski: Warszawa między wojnami. Łódź: Księży Młyn, 2009, s. 61. ISBN 978-83-61253-51-8.
  3. Dawna stacja w Wilanowie zabytkiem. To jedna z ostatnich pozostałości kolei wilanowskiej.
  4. Bogdan Pokropiński: Parowóz Tyb6-3406 w: „Świat Kolei” nr 1/2012, s. 36.
  5. Rafał Jabłoński: Wilanowskie lokomotywki jak zabaweczki. Życie Warszawy, 2009-03-26. [dostęp 2018-12-30].
  6. Agnieszka Marianowicz-Szczygieł: Kolejka wilanowska i grójecka – echa komunikacyjnej przeszłości Ursynowa. haloursynow.pl, 2018-06-03. [dostęp 2018-12-30].
  7. Jerzy S. Majewski: Kolejka wilanowska. warszawa.wyborcza.pl, 2003-11-13. [dostęp 2018-12-30].
  8. Jolanta Głodowska: Warszawa. Ciuchcia nie ruszy z Okrężnej. krajoznawcy.info.pl, 2010-02-24. [dostęp 2018-12-30].

Linki zewnętrzne edytuj