Kolista Turnia

Kolista Turnia (słow. Veža nad Okrúhlym plesom) – turnia o wysokości 2323 m n.p.m. w głównej grani odnogi Krywania, pomiędzy szczytem Hrubego Wierchu a Szczyrbską Przełęczą. Na odcinku tej grani wyróżnia się kilka turni oraz płytko wciętych przełączek. Kolista Turnia znajduje się pomiędzy Młynicką Turnią, oddzielona od niej Przełączką nad Wielkim Ogrodem, a Szczyrbską Turniczką, oddzielona Przełączką nad Małym Ogrodem. Północne zbocza Kolistej Turni opadają do Doliny Hlińskiej, południowe do polodowcowego Capiego Kotła z Kolistym Stawem w najwyższym piętrze Doliny Młynickiej.

Kolista Turnia
Hruby Wierch (pośrodku), Kolista Turnia (po prawej) i Kolisty Staw
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	2323 m n.p.m.
Pierwsze wejście	1890 Jędrzej Wala młodszy z turystami
Położenie na mapie Tatr Kolista Turnia
49°10′19″N 20°01′55″E

Turnia ma dwa wierzchołki, z których wyższy jest zachodni. Niepozorny wierzchołek wschodni jest zwornikiem dla odchodzącej na północ szerokiej grzędy, rozdzielającej Wielki Ogród od Małego Ogrodu. Prowadzi nią najłatwiejsza droga (nieznakowana) na Hruby Wierch od strony Doliny Hlińskiej. Znana była ona przewodnikom zakopiańskim już przed rokiem 1880. W stronę Przełączki nad Małym Ogrodem schodzi grań z kilkoma garbami i siodełkami. Mniej więcej w jej połowie znajduje się krótki poziomy odcinek, zwany Przechodem nad Małym Ogrodem, przez który możliwe jest najłatwiejsze przejście pomiędzy Doliną Młynicką a Hlińską. Z grani poniżej przechodu opadają w stronę Capiego Kotła ściany o wysokości dochodzącej do około 120 metrów.

Historia

Pierwsze wejścia turystyczne:

• Jędrzej Wala młodszy wraz z turystami, ok. 1890 r. – letnie (pierwsze wejście udokumentowane)
• Jerzy Krókowski i Stanisław Krystyn Zaremba, 27–28 grudnia 1926 r. – zimowe.

Bibliografia

1. Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8.
2. Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956, s. 44–45.
3. Władysław Cywiński: Tatry. Przewodnik szczegółowy. Tom 14. Grań Hrubego. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008. ISBN 978-83-7104-039-9.