Królestwo Cypru

Królestwo Cypru – feudalne państwo założone w średniowieczu na wyspie Cypr przez krzyżowców. W roku 1489 kupcy weneccy przejęli kontrolę nad Królestwem i zmusili jego ostatnią władczynię, Katarzynę Cornaro, do abdykacji, po której wyspa Cypr stała się kolonią Republiki Weneckiej.

Royaume de Chypre Βασίλειο της Κύπρου Królestwo Cypru
1192–1489
Flaga Cypru Herb Cypru
Stolica	Famagusta
Ustrój polityczny	monarchia
Ostatnia głowa państwa	królowa Katarzyna Cornaro
Data powstania	1192
Data likwidacji	1489
Cypr ukazany jako cześć Cesarstwa Bizantyjskiego

Fort w Pafos, wybudowany w 1391

Cypryjska moneta z XIII wieku

Władcy Królestwa Cypru

Ród de Lusignan

• Gwidon de Lusignan (1192–1194)
• Amalryk z Lusignan (1194–1205)
• Hugo I (1205–1218)
• Henryk I (1218–1253)
  • Alicja Cypryjska (regentka: 1218–1235)
• Hugo II (1253–1267)
  • Placencja z Antiochii (regentka: 1253–1258)

Ród de Poitiers-Lusignan

• Hugo III (1267–1284)
• Jan I (1284–1285)
• Henryk II (1285–1306)
  • Amalryk z Tyru (regent i uzurpator: 1306–1310)
• Henryk II (1310–1324) ponownie
• Hugo IV (1324–1359)
• Piotr I (1359–1369)
• Piotr II (1369–1382)
• Jakub I (1382–1398)
• Janus (1398–1432)
• Jan II (1432–1458)
• Charlotta (1458–1464) od 1459 z mężem Ludwikiem Sabaudzkim
• Jakub II Bastard (1464–1473)
• Jakub III (1473–1474)
• Katarzyna Cornaro (1474–1489)

Ród de Lusignan – francuska rodzina szlachecka. Pierwsze wzmianki o niej pojawiają się w X wieku. Ich gniazdem rodowym było Ponthieu. W XI w. podzielili się na kilka linii.

Bibliografia

• Łukasz Burkiewicz, Na styku chrześcijaństwa i islamu. Krucjaty i Cypr w latach 1191–1291, Kraków 2008.