Królestwo Włoch (774–962)
Królestwo Włoch (łac. Regnum Italiæ, Regnum Italicum; wł. Regno d'Italia) – państwo powstałe na Półwyspie Apenińskim po podboju przez Franków, pod wodzą Karola I Wielkiego, istniejącego tu Królestwa Longobardów. W 962 stało się częścią Świętego Cesarstwa Rzymskiego.
| ||
| 774–962-1648 | ||
| ||
| Język urzędowy | języki romańskie | |
| Ustrój polityczny | monarchia | |
| Status terytorium | Królestwo | |
| Data powstania | Podbój przez Franków 774 | |
| Włączenie do Cesarstwa / Pokój westfalski | 962 / 1648 | |
 | ||
| Państwo za panowania Lotara II | ||
Królestwo Włoch w ramach państwa FrankówEdytuj
Wzmocnienie królestwa Longobardów za panowania Liutpranda (711-744) oraz ich napór na papieski Rzym wywołały w 754 i 756 interwencję Franków. W 774 Karol Wielki zdetronizował panującego wówczas Dezyderiusza i przejął żelazną koronę Longobardów (przekazał ją w 781 swojemu synowi Pepinowi), a ich państwo włączył do państwa Franków.
W 843 roku traktatem w Verdun podzielono Imperium Karolińskie, a jego włoska część przypadła Lotarowi. Z czasem państwo uległo osłabieniu i podziałom.
Królestwo Włoch niezależneEdytuj
Po abdykacji Karola Otyłego do władzy doszli lokalni możni. To oni oraz papież mieli największy wpływ na obsadę tronu. Walki o koronę królewską, i łączoną z nią od tego okresu cesarską, toczyły się aż do połowy X wieku.
Królestwo Włoch w ramach Cesarstwa RzymskiegoEdytuj
W 951 włoski tron przejął Otton I Wielki, król Niemiec. W 962 został koronowany na cesarza, co dało początek Świętemu Cesarstwu Rzymskiemu, z którym Królestwo Włoch zostało połączone unią realną. Z czasem stało się jedną z trzech części składowych cesarstwa. Każdy władca Niemiec, przed koronacją cesarską w Rzymie, co do zasady koronowany był na króla Włoch. Ostatnim koronowanym królem Włoch był Karol V 22 lutego 1530 w Bolonii. Królestwo istniało jako część cesarstwa de facto do 1648 (pokój westfalski). Mimo utraty ziem włoskich, cesarze aż do końca Rzeszy w 1806 wysuwali roszczenia do dawnego królestwa, zachowując tym samym tytuł króla Włoch.
Zobacz teżEdytuj
BibliografiaEdytuj
- Pierre Riche: Karolingowie. SUPERNOWA-Niezależna Oficyna Wydawnicza NOWA, 1997, s. 393.
- ITALY, emperors & kings. mg.ac.