Królików
Królików – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Grodziec, nad Czarną Strugą.
| wieś | |
_(Krolikow)_(2).JPG) Centrum wsi z kościołem | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2006) |
560 |
| Strefa numeracyjna |
63 |
| Kod pocztowy |
62-580[2] |
| Tablice rejestracyjne |
PKN |
| SIMC |
0284836 |
Położenie na mapie gminy Grodziec  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu konińskiego  | |
 52°03′09″N 18°00′52″E/52,052500 18,014444[1]
| |
Historia edytuj
Wieś o rodowodzie średniowiecznym. W 1651 wybuchł tu największy w dziejach Wielkopolski bunt chłopski, wywołany wzrostem podatków w dobrach Cystersów z Lądu, nałożonych przez opata Jana Zapolskiego. Pod Królikowem sformowany został obóz powstańczy, w którym przebywało około 2000 chłopów pod dowództwem Piotra Grzybowskiego, napadających na okoliczne dwory i majątki. Wojska królewskie nie mogły interweniować, gdyż zajęte były tłumieniem powstania Chmielnickiego. Biskup poznański Florian Czartoryski sformował więc własne oddziały, którymi dowodził Zapolski. Wsparcia udzielił im Karol Waza, w postaci 200 żołnierzy[3]. Wojsko to ostatecznie stłumiło bunt i zlikwidowało obóz[4][5].
W 2006 r. wieś zamieszkiwało 560 osób.[potrzebny przypis]
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Królików, po jej zniesieniu w gromadzie Grodziec. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
Zabytki edytuj
We wsi stoi zabytkowy kościół św. Michała Archanioła.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 62357
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 631 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Piotr Maluśkiewicz, Województwo konińskie : szkic monograficzny, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawn. Nauk, 1983, s. 206-207, ISBN 83-01-00534-3, OCLC 11783554
- ↑ Piotr Basiński, Puszcza Pyzdrska, mapa 1:55.000 z treścią krajoznawczą, Artem, Pyzdry, 2011, ISBN 978-83-913969-8-8
- ↑ Praca zbiorowa, Słownik krajoznawczy Wielkopolski, PWN, 1992, s.127, ISBN 83-01-10630-1