Kraszyn
Kraszyn – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Zadzim[5][6].
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo |
Krasin[2] |
Liczba ludności (2022) |
60[3] |
Strefa numeracyjna |
43 |
Kod pocztowy |
99-232[4] |
Tablice rejestracyjne |
EPD |
SIMC |
0720504[5] |
Położenie na mapie gminy Zadzim | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |
Położenie na mapie powiatu poddębickiego | |
51°47′50″N 18°53′47″E/51,797222 18,896389[1] |
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0720510 | Krócice | część wsi |
W dawnych dokumentach pojawiają się też wersje nazwy Krasin bądź Krasino, które być może odnoszą się do tej miejscowości. Na podstawie tego można by przypuszczać, że z Kraszyna wywodził się szlachecki ród Krasińskich zamieszkujących w ziemi sieradzkiej.
W 1608 przynajmniej połowa Krasina (Krasino) należała do Gabriela Krasińskiego i jego żony, Zofii z Zaborowskich.
W 1647 część Krasina (Krasin) należała do Jana Skotnickiego i jego żony, Anny z Grzymisławskich (użyta forma – Krasin).
W 1781 dziedzicem Kraszyna był Józef Pstrokoński herbu Poraj, cześnik inowłodzki.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 61518
- ↑ Sołectwa na stronie gminy
- ↑ Raport o stanie gminy za rok 2022. Liczba mieszkańców w dniu 31.12.2022 s. 6
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 623 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
Bibliografia
edytuj- Regestr diecezjów, Warszawa 2009.
- Teki Dworzaczka, Biblioteka Kórnicka PAN.
Linki zewnętrzne
edytuj- Kraszyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 650 .