Krzyżowniki (Gdańsk)

część Gdańska

Krzyżowniki (niem. Tempelburg) – osiedle w Gdańsku, w dzielnicy Siedlce.

Krzyżowniki
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miasto

Gdańsk

Dzielnica

Siedlce

Położenie na mapie Gdańska
Mapa konturowa Gdańska, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Krzyżowniki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Krzyżowniki”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Krzyżowniki”
Ziemia54°20′53″N 18°36′11″E/54,348056 18,603056

Krzyżowniki są częścią jednostki morfogenetycznej Emaus, która została przyłączona w granice administracyjne miasta 15 sierpnia 1933. Osiedle należy do okręgu historycznego Gdańsk[1]. Od zachodu sąsiaduje z Piekliskiem.

Położenie edytuj

Krzyżowniki obejmują rejon skrzyżowania ważnych współcześnie arterii komunikacyjnych Górnego Tarasuul. Kartuskiej, ul. Nowolipie oraz ul. Łostowickiej. Przy skrzyżowaniu tych dwóch pierwszych zachował się zabytkowy zespół młyna Emaus (pierwsza połowa XIX wieku[2]) na Potoku Siedleckim.

Historia edytuj

Dawne nazwy: Schidlitzer Mühle, Tempelburg. Nazwa Tempelburg była kojarzona już w czasach nowożytnych z rzekomą (nieprawdopodobną) obecnością templariuszy w tym miejscu. Obecna nazwa (przyjęta w 1949) też nawiązuje do „krzyżowców”.

Młyn wzmiankowany od 1400, z nadania Krzyżaków własność gdańskiej patrycjuszowskiej rodziny Bocków. Od 1520 w posiadaniu ławnika, rajcy i sędziego gdańskiego Dietharda Brandesa oraz jego potomków: syna, Johanna Brandesa (burmistrza Gdańska); wnuka, Gerharda Brandesa (burmistrza Gdańska), później syna tego ostatniego, Johanna (ławnika gdańskiego), wnuka Johanna i prawnuka, Johanna Gerharda (ławnika), właścicieli m.in. również Świbna i Przegaliny. Po Brandesach Krzyżowniki dzierżawiła rodzina Schwartzwaldów, a w pierwszej połowie XIX wieku rodzina Rotzoll.

W 1536 władze Gdańska podjęły decyzję o dostarczaniu wody pitnej dla miasta z jeziora Jasień, spływającej Potokiem Siedleckim. Od stawu młyna w Krzyżownikach (zniszczonego podczas wojen napoleońskich) woda była prowadzona podziemnym drewnianym rurociągiem, wzdłuż obecnych ul. Kartuskiej i Nowych Ogrodów (do Targu Siennego).

Około 1900 został założony cmentarz katolicki św. Franciszka (Franziskus Friedhof), obecnie połączony z cmentarzem Łostowickim[3]. Krzyżowniki zostały włączone do Gdańska 15 sierpnia 1933.

 
Dwór Krzyżowniki

Dwór Krzyżowniki edytuj

W dworze w Krzyżownikach w 1623 gościł król polski Zygmunt III Waza. Zachowane fragmenty zespołu dworskiego (ul. Kartuska 245) pochodzą z połowy XVII wieku. Od 1763 był miejscem zebrań loży wolnomularskiej Pod Trzema Pionami. Od 1883 w dawnym kompleksie dworskim działał Państwowy Zakład Wychowawczy (Prowinzional Erziehungsanstalt Tempelburg), od około 1935 rejonowa szkoła powszechna (Bezirksschule Danzig-Tempelburg), od 1945 szkoła podstawowa, w 1948 w części obiektu rozpoczęło działalność VIII LO. W 1971 VIII LO zostało przeniesione do gmachu przy ul. Kartuskiej 128, a w kompleksie od 1972 mieściły się koszary ZOMO, Liceum Księgarskie i XVII LO, później Zespół Szkół Poligraficznych i Ogólnokształcących. Obecnie mieści się schronisko młodzieżowe, prywatna szkoła i policja.

Zobacz też edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj