LT−40czołg lekki konstrukcji czechosłowackiej użytkowany przez armię słowacką w czasie II wojny światowej.

LT-40
Ilustracja
Czołg LT-40
Dane podstawowe
Państwo

 Czechosłowacja

Producent

ČKD Slaný

Typ pojazdu

czołg lekki

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

3

Historia
Produkcja

1939–1940

Egzemplarze

21

Dane techniczne
Silnik

Praga TNH - 6-cylindrowy chłodzony wodą
pojemność 7750 cm³
moc 126 KM (93,1 kW)

Transmisja

mechaniczna

Pancerz

8-25 mm

Długość

4900 mm

Szerokość

2080 mm

Wysokość

2240 mm

Masa

8,8 t

Nacisk jedn.

0,5 kg/cm²

Osiągi
Prędkość

47 km/h (na drodze)

Zasięg pojazdu

200 km na drodze

Dane operacyjne
Uzbrojenie
działo 37mm Škoda A7
2 karabiny maszynowe ZB vz. 37
Użytkownicy
Pierwsza Republika Słowacka

Historia powstania

edytuj

W latach trzydziestych XX w. czeski przemysł zbrojeniowy otrzymał zamówienia na dostarczanie broni za granicę. Zamówienia na czołgi eksportowane za granicę realizowały firmy Škoda i ČKD. Firma ČKD produkowała lekkie czołgi klasy AH, które wysyłała do Iranu, Rumunii, Szwecji i Etiopii. Czołgi, klasyfikowane w Czechosłowacji jako lekkie, miały dwukrotnie większą masę niż czołgi klasy AH. Czołgi eksportowe produkowano w typach TNH (Iran), LTP (Peru), LHT (Szwajcaria), LTL (Litwa), LTS (Słowacja), TNH-Sv i Stvr m/41 (Szwecja).

Pod koniec lat trzydziestych Litwa postanowiła uzbroić swoją armię w czechosłowackie czołgi produkcji ČKD. Partia maszyn pod oznaczeniem LLT miała zostać dostarczona w roku 1940, jednak do tego czasu Związek Radziecki zajął Litwę i transakcja nie została zrealizowana. Nowym odbiorą została armia słowacka. 6 czerwca 1940 roku firma Orava, reprezentująca interesy firmy ČKD na Słowacji, zaoferowała swoje czołgi armii. Słowacja, zainteresowana tymi czołgami oraz bardzo podobną konstrukcją LT vz.38, postanowiła nabyć ten typ czołgu.

LT-40 w armii słowackiej

edytuj

2 sierpnia 1940 komisja słowacka rozpoczęła testy czołgu, po których zaproponowała jego włączenie do uzbrojenia słowackiej armii. W roku 1940 przekazano na Słowację 21 sztuk czołgu bez dział, karabinów, stacji radiowych i optyki. Armia słowacka oznaczyła czołg jako LT-40 i uzbroiła w broń maszynową.

W trakcie walk o Lipovec jeden czołg LT-40 został zniszczony. W okresie późniejszym pozostałe egzemplarze zostały przezbrojone w działa Škoda A7 kalibru 37 mm. Kilka czołgów LT-40 armia słowacka wykorzystała podczas ataku na Kaukaz, jednak poza jednym egzemplarzem słowackie czołgi zostały zniszczone.

Pozostałe czołgi LT-40 w 1944 roku uczestniczyły w słowackim powstaniu narodowym. Część z nich przejęła armia niemiecka a te, które pozostały w rękach powstańców, zostały zniszczone przez Niemców przy użyciu dział przeciwpancernych.

Czołg LT-40 miał taką samą konstrukcję jak lekki czołg LT vz.38 był jednak o 1/4 mniejszy. Użyto w nim jednakowego silnika, skrzyni biegów, układu kierowniczego i uzbrojenia.

Bibliografia

edytuj
  • Charles K. Kliment, Břetislav Nakládal, Slovenská armáda 1939–1945, 2006