Leopoldowo (Włocławek)
Leopoldowo (potocznie: Zakręt[2]) – osiedle włocławskie, znajdujące się w dzielnicy Zachód Przemysłowy, niegdyś część dóbr Brzezie, należących do Kronenbergów.
| Dzielnica Włocławka | |
 Bloki socjalne (2011) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| W granicach Włocławka |
1 grudnia 1979[1] |
| SIMC |
0985007 |
| Populacja (2014) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Włocławka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
 52°41′40″N 18°57′27″E/52,694444 18,957500
| |
Historia edytuj
Nazwa pochodzi od imienia Leopolda Stanisława Kronenberga, bankiera żydowskiego pochodzenia[3]. Leopoldowo znane jest z miejskiego osiedla socjalnego przy ul. Zakręt, położonego na pograniczu Leopoldowa i Rózinowa, na peryferiach miasta, zaledwie kilometr od zakładu chemicznego ANWIL S.A.
Cztery spośród pięciu bloków osiedla wybudowano w okresie Polski Ludowej, jako koszary dla jednostek ZOMO. Po likwidacji tej formacji i po transformacji ustrojowej (plan Balcerowicza) miasto przeżywało ogromne problemy gospodarcze i społeczne. Masowe zwolnienia z upadających zakładów pracy spowodowały lawinowy wzrost bezrobocia i ubóstwa ludności. Szybko rosła liczba eksmisji, więc powstała konieczność zapewnienia lokali socjalnych dla coraz większej liczby osób. W związku z tym na mieszkania dla osób eksmitowanych zaadaptowano dawne koszary ZOMO. W pierwszej połowie lat 90. XX wieku, oprócz ludzi oczekujących na lokale socjalne, zaczęto tu osiedlać osoby niepłacące czynszów, jak również pogorzelców. W pierwszej dekadzie XXI wieku sytuacja gospodarcza Włocławka nadal była zła, a bezrobocie należało do najwyższych w Polsce, co powodowało dalsze zapotrzebowanie na kolejne mieszkania socjalne. W 2008 władze miasta podjęły decyzję o dobudowaniu kolejnego, piątego bloku, który oddano do użytku w 2009[2].
Struktura przestrzenna i społeczna edytuj
Osiedle (zamieszkałe w 2014 roku przez około sześćset osób) jest najbardziej wyizolowaną społecznie i przestrzennie częścią Włocławka. Do centrum miasta jest stąd około jedenastu kilometrów. Jednostka składa się z pięciu bloków mieszkalnych i dwóch niskich budynków użytkowych (gospodarczych). Dojazd stanowi jedyna ulica o nazwie Zakręt, od której wzięto potoczną, najczęściej stosowaną nazwę osiedla. Oprócz bloków, na osiedlu znajdują się instytucje włocławskiego Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie: świetlica profilaktyczno-wychowawcza, punkt wydawania posiłków, a także filia Klubu Integracji Społecznej. Infrastrukturę uzupełniają: niewielki sklep z alkoholem i podstawowymi artykułami spożywczymi, zaniedbane boiska sportowe, parking i plac zabaw dla dzieci. Tereny te otoczone są ze wszystkich stron lasem, a w okolicy położone są ruiny dawnych zabudowań koszarowych[2].
W czterokondygnacyjnych blokach znajdują się mieszkania o niewielkich metrażach i niskim standardzie, m.in. ubikacje i łazienki są na piętrach wspólne. Ściągalność czynszów jest tu bardzo niska, a problem niepłacenia za najem mieszkań jest powszechny. Jest to spowodowane poczuciem tymczasowości i krzywdy osób zamieszkujących ten teren, postrzegany przez nie jako miejsce karnej zsyłki i najgorszy adres we Włocławku, skąd nie można już trafić w żadne gorsze miejsce[2].
Struktura demograficzna osiedla jest nietypowa: prawie 50% mieszkańców stanowią osoby w wieku produkcyjnym, a drugie 50% to dzieci i młodzież, przy prawie zupełnym braku osób starszych. Rodziny wielodzietne stanowią zdecydowaną większość mieszkańców Leopoldowa. Główne problemy mieszkańców to wysokie bezrobocie, ubóstwo, alkoholizm i narkomania. W 2014 z pomocy społecznej korzystało 84% mieszkańców osiedla, a w 2012 było to 448 osób. Na sytuację mieszkańców negatywnie wpływa stygmatyzacja, bowiem osiedle ma we Włocławku bardzo złą opinię, nazywane jest gettem i największą patologią w województwie kujawsko-pomorskim[2].
Sytuacja życiowa osób zamieszkałych na osiedlu spowodowała konieczność podjęcia działań aktywizujących lokalną społeczność, co przy wsparciu MOPR we Włocławku, zaczęto czynić w drugiej dekadzie XXI wieku[2].
Komunikacja edytuj
Dojazd do centrum Włocławka zapewnia autobus komunikacji miejskiej (linia 3), który wykonuje tu tylko kilka kursów dziennie (rzadziej w dni wolne od pracy). Do innych przystanków autobusowych jest około 1,5 km przez las[2].
Reaktor atomowy edytuj
Kilkaset metrów od bloków mieszkalnych wstępnie zaplanowano budowę małego modułowego reaktora jądrowego spółki Orlen Synthos Green Energy[4].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Dz.U. z 1979 r. nr 26, poz. 155
- ↑ a b c d e f g Szymon Wójcik: Włocławskie osiedle Leopoldowo-Zakręt – praca środowiskowa krok po kroku. W: Marek Rymsza (red.): Praca środowiskowa w Polsce – tradycja i teraźniejszość. Warszawa: Instytut Spraw Publicznych, 2014, s. 109–140. ISBN 978-83-7689-268-9.
- ↑ Wieniec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 372.
- ↑ Tu we Włocławku ma stanąć mały reaktor. ddwloclawek.pl, 2023-04-17. [dostęp 2023-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-18)]. (pol.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Organizowanie Społeczności Lokalnej: Włocławek – urzędowy film Jakuba Piątka o miejskim osiedlu socjalnym przy ul. Zakręt w serwisie YouTube (czas trwania: 12 min 37 s)