Letov Š-14
Letov Š-14 – czechosłowacki samolot myśliwski z okresu międzywojennego.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Letov |
| Konstruktor |
Alois Šmolík |
| Typ |
samolot myśliwski |
| Konstrukcja |
dwupłat o konstrukcji mieszanej |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
1924 |
| Lata produkcji |
1924 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
silnik widlasty Škoda HS.8Fb |
| Moc |
300 KM (221 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
8,1 m |
| Długość |
6,43 m |
| Wysokość |
2,86 m |
| Masa | |
| Własna |
664 kg |
| Startowa |
896 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
238 km/h |
| Prędkość przelotowa |
210 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
4,5 m/s |
| Pułap |
7000 m |
| Zasięg |
495 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 karabiny maszynowe Vickers kal. 7,7 mm | |
| Użytkownicy | |
 Czechosłowacja
| |
| Rzuty | |
| |
Historia
edytujW 1924 roku w wojskowej wytwórni lotniczej Letov opracowano kolejny samolot myśliwski oznaczony jako Š-14. Był to typowy dwupłat preferowany przez lotnictwo wojskowe, przy czym zastosowano w nim licencyjny silnik produkowany w Škodzie o mocy 300 KM.
Prototyp został oblatany 1924 roku. W czasie prób fabrycznych okazało się, że dolne płaty zwiększają opór aerodynamiczny, w związku z tym samolot został przebudowany: usunięto dolne płaty i zastosowano zastrzały przebudowując go na górnopłat typu parasol. Zmniejszono tym samym jego powierzchnię nośną, która wyniosła zaledwie 10,5 m². Tak przebudowany samolot wziął udział zawodach lotniczych zajmując trzecie miejsce w konkursie prędkości osiągając wynik 246,44 km/h.
Po zakończeniu prób testowych zaniechano jednak dalszych prac nad tym samolotem.
Użycie w lotnictwie
edytujSamolot Letov Š-14 był używany tylko do testów fabrycznych, a po przebudowaniu wziął udział w zawodach lotniczych.
Opis techniczny
edytujSamolot myśliwski Letov Š-14 był dwupłatem o konstrukcji mieszanej: kadłub i usterzenie ogonowe były konstrukcji metalowej, natomiast skrzydła były drewniane. Kadłub mieścił odkrytą kabinę pilota, a przed nią umieszczono silnik. Napęd stanowił silnik widlasty w układzie V, 8-cylindrowy, chłodzony cieczą. Podwozie klasyczne, stałe.
Po przebudowie samolot był górnopłatem zastrzałowym typu parasol.
Uzbrojenie stanowiły 2 synchronizowane karabiny maszynowe Vickers kal. 7,7 mm umieszczone nad silnikiem po obu stronach kabiny.
Bibliografia
edytuj- Václav Němeček: Československá letadla (1918-1945). Praga: Naše vojsko, 1983, s. 31, 244-245. (cz.).
- William Green, Gordon Swanborough: The complete book of fighters. London: Salamander Book, 2001, s. 333-334. ISBN 978-0-86288-220-4. (ang.).