Lidija Rusłanowa
Lidija Andriejewna Rusłanowa (ros. Лидия Андреевна Русланова, ur. 14 października?/27 października 1900 w guberni saratowskiej, zm. 21 września 1973 w Moskwie) – popularna wykonawczyni rosyjskich pieśni ludowych i sowieckich.
| |
| Imię i nazwisko |
Lidija Andriejewna Rusłanowa |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód |
śpiewaczka |
| Odznaczenia | |
  [a]    
| |
Życiorys edytuj
Urodziła się w ubogiej rodzinie chłopskiej na wsi niedaleko Saratowa. Została ochrzczona jako Praskowia (Parascewa) Lejkina. Po śmierci matki w wieku pięciu lat trafiła do sierocińca na następne jedenaście lat[1]. Śpiewać zaczęła we wczesnym dzieciństwie i została solistką w cerkiewnym chórze. Po opuszczeniu sierocińca i rozpoczęciu pracy w fabryce mebli została przyjęta do niedawno otwartego saratowskiego konserwatorium, jednak nauka tam nie przypadła jej do gustu. Już na początku lat 20. była zawodową artystką sceniczną w Rostowie nad Donem, następnie przeniosła się do Moskwy, gdzie zdobyła powszechne uznanie rosyjskiej publiczności[2].
Jej kariera umocniła się w trakcie wojny ojczyźnianej, kiedy śpiewała radzieckim żołnierzom, także w jasnych i pstrokatych kostiumach ludowych[3]. Z radzieckim wojskiem trafiła do Berlina.
W trakcie wojny poznała swojego kolejnego męża, generała Władimira Kriukowa, podwładnego marszałka Żukowa. W nocy z 24 na 25 września 1948 roku została zatrzymana w kolejnej fali terroru stalinowskiego i oskarżona o działalność antysowiecką oraz szerzenie dekadencji w związku z ujawnionym jej majątkiem, w tym zebranymi 208 diamentami. Jej piosenki zniknęły z radia, a płyty zostały usunięte ze sklepów i wszystkie miały być zniszczone.
Od lata 1950 roku była osadzona w więzieniu. Została zwolniona 4 sierpnia 1953 roku, po śmierci Stalina. Była wychudzona, siwa i miała trudności z chodzeniem, jednakże wróciła do występów[4][2]. Pochowana na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[5].
Repertuar edytuj
Jej repertuar był bardzo różnorodny: śpiewała zarówno romanse, charakterystyczne dla muzyki ludowej (wczesne lata kariery), jak i współczesne standardy wykonywane przez innych estradników oraz piosenki z fabryk, żołnierskie i więzienne. Wykonywała piosenki sowieckich kompozytorów, m.in. rozsławiła piosenkę żołnierską Katiusza Błatnera[3].
Uwagi edytuj
- ↑ Odebrany
Przypisy edytuj
- ↑ The Folk Songs of Lidiia Ruslanova, [w:] David MacFadyen, Songs for fat people. Affect, emotion, and celebrity in the Russian popular song, 1900-1955, Montreal: McGill-Queen’s University Press, 2002, s. 201, ISBN 978-0-7735-7062-7, OCLC 76898692 [dostęp 2020-04-06].
- ↑ a b Lidia Ruslanova singer: people: Russia-InfoCentre [online], www.russia-ic.com [dostęp 2020-04-05] (ang.).
- ↑ a b The Folk Songs of Lidiia Ruslanova, [w:] David MacFadyen, Songs for fat people. Affect, emotion, and celebrity in the Russian popular song, 1900-1955, Montreal: McGill-Queen’s University Press, 2002, s. 204, ISBN 978-0-7735-7062-7, OCLC 76898692 [dostęp 2020-04-06].
- ↑ The Folk Songs of Lidiia Ruslanova, [w:] David MacFadyen, Songs for fat people. Affect, emotion, and celebrity in the Russian popular song, 1900-1955, Montreal: McGill-Queen’s University Press, 2002, s. 207–208, ISBN 978-0-7735-7062-7, OCLC 76898692 [dostęp 2020-04-06].
- ↑ Русланова, Лидия Андреевна