Ludwik August de Bourbon

(Przekierowano z Ludwik August Burbon)

Ludwik August de Bourbon, fr. Louis-Auguste de Bourbon (ur. 31 marca 1670 w Saint-Germain-en-Laye, zm. 14 maja 1736 w Sceaux) - najstarszy nieślubny syn króla Ludwika XIV i jego oficjalnej metresyFrançoise-Athénaïs, markizy de Montespan.

Ludwik August de Bourbon
Ilustracja
ilustracja herbu
podpis
książę Maine
Okres

od 1673
do 14 maja 1736

Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia

31 marca 1670
Saint-Germain-en-Laye

Data i miejsce śmierci

14 maja 1736
Sceaux

Ojciec

Ludwik XIV

Matka

Markiza de Montespan

Żona

Ludwika Benedykta Burbon-Condé

Dzieci

Mademoiselle de Dombes,
Ludwik Konstantyn,
Mademoiselle d'Aumale,
Ludwik August II,
Ludwik Karol,
Karol,
Ludwika Franciszka

Rodzina

edytuj

Ludwik August był ulubionym synem Ludwika. 19 marca 1692 poślubił on Annę Ludwikę Benedyktę (8 listopada 1676 – 23 stycznia 1753), córkę Henryka Juliusza, księcia de Condé, i Anny Henrietty, córki Edwarda Wittelsbacha księcia Palatynatu-Simmern.

Para miała 7 dzieci, ale wszystkie one zmarły bezdzietnie:

  • córka (11–26 września 1694), Mademoiselle de Dombes
  • Ludwik Konstantyn (27 listopada 1695 – 28 września 1698), książę de Dombes
  • córka (21 grudnia 1697 – 24 sierpnia 1699), Mademoiselle d'Aumale
  • Ludwik August II (4 marca 1700 – 30 września 1755), książę d’Aumale i de Dombes
  • Ludwik Karol (15 października 1701 – 13 lipca 1775), hrabia d'Eu
  • Karol (31 marca 1704 – 2 września 1708), książę d'Aumale
  • Ludwika Franciszka (4 grudnia 1707 – 19 sierpnia 1743), mademoiselle du Maine

Plany Ludwika XIV

edytuj
 
Markiza de Montespan z dziećmi

Podobnie jak wszystkie inne nieślubne dzieci króla z Markizą de Montespan, Ludwik August został uznany przez ojca. Stało się to 20 grudnia 1673. Został również księciem Maine. Później został pułkownikiem-generałem oddziałów szwajcarskich. Brał udział w licznych wojnach toczonych wówczas przez Francję u boku marszałka Luksemburskiego. W 1681 r. otrzymał tytuły księcia de Dombes i hrabiego d'Eu. W 1686 r. został księciem d'Aumale i kawalerem Orderu Świętego Ducha. W 1688 otrzymał awans na generała-porucznika.

W lecie 1714 Ludwik XIV umieścił Ludwika Augusta razem z jego braćmi w linii sukcesji tronu, na wypadek gdyby jego ślubni potomkowie wymarli. Tą kontrowersyjną decyzję podjął, ponieważ w ciągu jednego roku zmarli nagle aż trzej jego kolejni następcy, i jedynym jego spadkobiercą został mały Ludwik, książę Andegawenii. Gdyby ten ostatni zmarł, mogłaby rozpocząć się we Francji wojna domowa o francuską sukcesję – między potomkami Filipa V, króla Hiszpanii, a potomkami Filipa II, księcia Orleanu. W tym celu król uznał swoje nieślubne dzieci, ale spotkało się to z niechęcią innych francuskich książąt, np. książąt Kondeuszy czy książąt Orleańskich.

W sierpniu 1715 zdrowie króla znacznie się pogorszyło. 22 sierpnia Ludwik nie był w stanie uczestniczyć w paradzie wojskowej w ogrodach Wersalu i Ludwik August zastąpił ojca. To publiczne wywyższenie Ludwika Augusta jeszcze bardziej zaniepokoiło książąt Orleańskich. 1 września 1715 król zmarł. Jego testament ustanowił nad nowym małoletnim królem dwóch regentów: księcia Orleanu i księcia Maine. Już następnego dnia książę Orleanu w Parlamencie unieważnił ten testament.

Koniec nadziei

edytuj

Pokłócony z księciem Orleanu, Ludwik August razem ze swoją żoną dołączyli do spisku Cellamare’a. Ufali, że nowym regentem zostanie król Hiszpanii. Intryga nie powiodła się, spiskowcy zostali ujawnieni i zesłani na wygnanie, co ostatecznie pogrzebało ich królewskie ambicje. Ludwik został osadzony w Doullens, a jego żona w Dijon. Uwolnieni w 1720 r. nie mieszali się już do polityki. Ludwik zamieszkał z żoną w swojej posiadłości w Sceaux, gdzie zmarł w 1736.