Médoc (P 24) – patrolowiec pomocniczy marynarki francuskiej przejęty przez marynarkę brytyjską po klęsce Francji w 1940 r. 18 lipca 1940 roku obsadzony przez marynarzy PMW (wraz z bliźniaczym patrolowcem "Pomerol" i innymi okrętami francuskimi).

Médoc
Klasa

statek handlowy / patrolowiec pomocniczy

Historia
Stocznia

D.& W. Henderson, Glasgow

Wodowanie

1930

 Francja
Nazwa

Médoc

Wejście do służby

1930

 Marine nationale
Nazwa

Médoc

Wejście do służby

wrzesień 1939

Wycofanie ze służby

18 lipca 1940

 Marynarka Wojenna
Nazwa

OF Médoc

Wejście do służby

18 lipca 1940

Wycofanie ze służby

21 października 1940

 Royal Navy
Nazwa

Médoc

Wejście do służby

22 października 1940

Zatopiony

26 listopada 1940

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

?
pojemność 1166 BRT, 439 NRT

Długość

72,30 m

Szerokość

10,30 m

Napęd
Tłokowa maszyna parowa, 900 KM
Prędkość

11,50 węzła

Uzbrojenie
4 działa kal. 100 mm
2 działka kal. 37 mm
4 wkm 13,2 mm plot
2 miotacze bomb głębinowych, 24 bomby głębinowe[1]

"Medoc" został zbudowany jako przybrzeżny statek handlowy dla armatora Worms et Cie z Hawru w stoczni D.& W. Henderson Co. Ltd. w Glasgow w Szkocji; z tej samej stoczni pochodziła maszyna parowa[a]. Jego bliźniaczym statkiem był "Pomerol" tego samego armatora. Po wybuchu II wojny światowej statki zostały zarekwirowane przez marynarkę francuską, uzbrojone i zaadaptowane jako pomocnicze patrolowce[2].

Ze względu na zły stan techniczny i konieczność remontu, okręty z polskimi załogami nie wychodziły w morze na patrole, natomiast uczestniczyły w odpieraniu ataków lotnictwa na Devenport we wrześniu 1940[3].

5 października 1940 Kierownictwo Marynarki Wojennej zdecydowało zwrócić oba okręty Brytyjczykom z uwagi na potrzebę zapewnienia załóg dla niszczyciela OF "Ouragan", i rozpoczęto wyokrętowywanie załóg[3]. 22 października 1940 roku "Medoc" został zwrócony władzom brytyjskim, jednakże na prośbę Admiralicji, z uwagi na braki oficerów, na "Médocu" pozostawiono polskiego dowódcę i kilku specjalistów[4]. Od tej pory nosił 3 bandery naraz: polską (dowódca był Polakiem), francuską (okręt był francuski) i brytyjską (był w składzie Royal Navy)[3].

Od 24 października 1940 okręt rozpoczął patrole przeciwinwazyjne na kanale La Manche[4]. 26 listopada 1940 roku po godz. 18 został storpedowany tam przez niemiecki samolot i zatopiony. Na skutek braku doświadczenia załogi, przed atakiem nie otwarto ognia do samolotu[1]. Zginęło 42 członków załogi, w tym 3 Polaków, między innymi dowódca Roman Stankiewicz, brat kapitana Mamerta Stankiewicza[5]. Uratowano 48 członków załogi, w tym jednego oficera i jednego Polaka (bosmanmat Emil Mołdrzyk)[1].

Wrak spoczywa w rejonie pozycji 50°15′06″N 4°14′10″W/50,251667 -4,236111 na głębokości ok. 50 metrów i nadaje się do nurkowania[6].

Zobacz też

edytuj
  1. Borowiak 1998 ↓, s. 19 podaje za Jerzym Pertkiem, że "Médoc" zbudowany był w stoczni Fr. Worms w Rouen, a "Pomerol" w stoczni D & W Henderson, jednakże z rejestru Lloyd's Register. Steamers & Motorships. 1935-36 wynika, że "Médoc" został zbudowany w stoczni D.& W. Henderson.

Przypisy

edytuj
  1. a b c Borowiak 1998 ↓, s. 22.
  2. Borowiak 1998 ↓, s. 19.
  3. a b c Borowiak 1998 ↓, s. 20.
  4. a b Borowiak 1998 ↓, s. 21.
  5. Don Kindell: Casualty Lists of the Royal Navy and Dominion Navies, World War 2 [dostęp 24-4-2017]
  6. SS Medoc (Half Way Wreck) +1940 w serwisie www.wrecksite.eu [dostęp 24-4-2017]

Bibliografia

edytuj