Rouen ( [ʁwɑ̃]) – miasto i gmina w północnej Francji, w regionie Normandia, w departamencie Sekwana Nadmorska, położone nad Sekwaną[2].

Rouen
gmina
Ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Francja

Region

 Normandia

Departament

Sekwana Nadmorska

Okręg

Rouen

Kod INSEE

76540

Powierzchnia

21,38 km²

Populacja (2020)
• liczba ludności


114 187[1]

• gęstość

5218 os./km²

Kod pocztowy

76000, 76100

Położenie na mapie Sekwany Nadmorskiej
Mapa konturowa Sekwany Nadmorskiej, na dole znajduje się punkt z opisem „Rouen”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry znajduje się punkt z opisem „Rouen”
Położenie na mapie Normandii
Mapa konturowa Normandii, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Rouen”
Ziemia49°26′N 1°05′E/49,433333 1,083333
Strona internetowa

Według danych na rok 2011 gminę zamieszkiwały 111 553 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 5218 osób/km² (wśród 1421 gmin Górnej Normandii Rouen plasuje się na 2. miejscu pod względem liczby ludności (po Hawrze), natomiast pod względem powierzchni na miejscu 43.).

Ogólne informacje edytuj

Rouen leży nad dolną Sekwaną. Liczy 111 tys. mieszkańców, a zespół miejski 494 tys. (2010). Do zespołu miejskiego (aglomeracji) należy kilkadziesiąt gmin (communes), z których największe to Sotteville-lès-Rouen i Saint-Étienne-du-Rouvray. Część z nich przylega bezpośrednio do centrum Rouen (np. Sotteville), podczas gdy inne są oddalone o kilka kilometrów (np. Elbeuf). Oficjalna nazwa związku administracyjnego Rouen to Communauté d'agglomération Rouen-Elbeuf-Austreberthe, czyli CREA. Rouen to wielki port morsko-rzeczny, położony na skrzyżowaniu ważnych szlaków handlowych. Przemysł metalowy, petrochemiczny, chemiczny, papierniczy, włókienniczy, stoczniowy i spożywczy. W Rouen znajduje się również uniwersytet (od 1964).

W mieście znajduje się stacja kolejowa Gare de Rouen Rive Droite (czyli „prawobrzeżny”), miasto ma połączenia z Paryżem i Hawrem, a także Caen, Dieppe czy Amiens. Dostępne jest także połączenie TGV, m.in. w kierunku Lyonu i dalej Marsylii. Komunikację miejską tworzą sieć autobusowa oraz metro.

Historia edytuj

W starożytności gród galijski, następnie rzymskie miasto Rotomagus. Od ok. 260 biskupstwo (później arcybiskupstwo). W 841 i 859 spalone przez Normanów. Od 911 stolica księstwa Normandii. Ważny port rzeczny, ośrodek handlu (zwłaszcza z Anglią, później z Hanzą) i rzemiosła (sukiennictwo). Rouen zmonopolizowało morski eksport wina z Szampanii i Burgundii.

W latach 1147-1167 mieścił się tutaj dwór cesarzowej Matyldy, która po przegranej walce o angielską koronę ze swoim kuzynem królem Stefanem przeniosła się na stałe do Francji. Cesarzowa zmarła w 1167 roku i została pochowana w tutejszej katedrze. Około 1170 roku miasto uzyskało samorząd. W 1204 miasto zostało włączone do domeny królewskiej. W 1382 powstanie pospólstwa i utrata samorządu. W czasie wojny stuletniej w latach 1419–1449 w rękach Anglików. W 1431 miejsce spalenia na stosie Joanny d’Arc. Od 2. połowy XV w. rozkwit miasta związany z handlem kolonialnym i wyrobem fajansów. Od 1449 siedziba sądu, przekształconego w 1515 przez Franciszka I w parlament.

W XVI i XVII w. ośrodek hugenotów. Po wybuchu rewolucji francuskiej w 1789 ośrodek rojalistów. W XIX w. dalszy rozwój przyśpieszony usprawnieniem żeglugi na Sekwanie i połączeniami kolejowymi.

Ważniejsze zabytki edytuj

 
Panorama Rouen
 
Katedra w Rouen, nawa główna
  • gotycka katedra Notre Dame (XII–XVI w.) z witrażami (XII–XV w.), uwieczniona w serii obrazów Claude’a Moneta
  • kościoły, m.in.:
    • St. Ouen (XIV–XVI w.)
    • St. Maclou i St. Vincent (oba XV–XVI w.)
    • Ste Madelaine (XVIII w.)
  • Wieża Joanny d’Arc (XIII w.), beffroi (XIV w.)
  • Pałac Sprawiedliwości (XV–XVI w.)
  • ratusz (XVIII w.)
  • Pałace i domy z XV–XVIII wieku.

Edukacja edytuj

Sport edytuj

Muzea edytuj

Miasta partnerskie edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Populations légales 2020 − Commune de Rouen (76540) | Insee, www.insee.fr [dostęp 2023-08-08].
  2. Fiche cours d'eau / La Seine (----0010). SANDRE. [dostęp 2016-04-25]. (fr.).

Linki zewnętrzne edytuj