Młynicka Przełęcz

przełęcz w Tatrach

Młynicka Przełęcz (niem. Mlinicascharte, słow. Mlynické sedlo, węg. Mlinica-hágó) – przełęcz w bocznej grani słowackich Tatr Wysokich, tzw. głównej grani odnogi Krywania, na jej odcinku oddzielającym Dolinę Młynicką (Mlynická dolina) od Doliny Hlińskiej (Hlinská dolina)[1]. Jej szerokie siodło umiejscowione jest na wysokości 2263 m[2] pomiędzy Hlińską Turnią (Hlinská veža) na wschodzie i Szczyrbskim Szczytem (Štrbský štít) na zachodzie[1].

Młynicka Przełęcz
Ilustracja
Młynicka Przełęcz na prawo od Szczyrbskiego Szczytu
Państwo

 Słowacja

Wysokość

2263 m n.p.m.

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Hlińska Turnia, Szczyrbski Szczyt

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole znajduje się punkt z opisem „Młynicka Przełęcz”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Młynicka Przełęcz”
Ziemia49°10′15,7″N 20°02′38,5″E/49,171028 20,044028

Dawniej przełęcz w języku słowackim miała nazwę Sedlo pod Parohami. Nazwa ta pochodziła od turniczek i skał we wsch. grani Szczyrbskiego Szczytu. Z powodu dziwacznych kształtów nazywano je Parohami, co w języku słowackim oznacza rogi lub poroża[1]. Przełęcz jest łatwo dostępna od strony Koziego Kotła (Mlynický kotol) w Dolinie Młynickiej, a także trawersem z Basztowej Przełęczy (Baštové sedlo). Ku Dolinie Hlińskiej opada początkowo szeroka depresja, zakończona w dole wąskim, pionowym, 40-metrowym kominem. Najłatwiejsze dojście na przełęcz od strony północnej prowadzi systemem zachodów przez północną ścianę Hlińskiej Turni. Na przełęcz nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny[3].

Taternictwo

edytuj
Pierwsze odnotowane wejścia
Drogi wspinaczkowe
  1. Z Basztowej Przełęczy; 0+ w skali tatrzańskiej, czas przejścia 30 min
  2. Południowym zboczem, z Doliny Młyńskiej; 0, 30 min
  3. Z Doliny Hlińskiej przez północną ścianę Szczyrbskiego Szczytu; III, 45 min
  4. Hexcentrovou Puklinovou (północną depresją); V, A2, 15 godz.
  5. Z Doliny Hlińskiej przez północną ścianę Hlińskiej Turni; I, 1 godz.[3]
 
Widok z Koprowego Wierchu

Przypisy

edytuj
  1. a b c Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska. Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  2. Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
  3. a b Władysław Cywiński. Grań Hrubego. Przewodnik szczegółowy, tom 14. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 978-83-7104-039-9.
  4. Witold Henryk Paryski. Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część V. Cubrynka – Skrajna Baszta. Warszawa: Sport i Turystyka, 1954.