Małgorzata Leyko
Małgorzata Elżbieta Leyko (ur. 1955[2]) – polska filolog, dr hab. nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Instytutu Kultury Współczesnej i prodziekan Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Łódzkiego[1].
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: filologia polska, teatrologia[1] | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1988[1] |
| Habilitacja |
24 marca 2003[1] |
| Profesura |
28 lipca 2015[1] |
Życiorys edytuj
W 1978 r. ukończyła studia z filologii polskiej na Uniwersytecie Łódzkim, w 1988 r. obroniła rozprawę doktorską pt. Idea sceny szekspirowskiej w niemieckich teoriach teatralnych w XIX i na początku wieku, a w 2003 r. habilitowała się na podstawie pracy zatytułowanej Reżyser masowej wyobraźni. Max Reinhardt i jego "teatr dla pięciu tysięcy". W 2015 r. uzyskała tytuł profesora nauk humanistycznych[1].
Jest członkiem Komitetu Nauk o Kulturze PAN (zastępca przewodniczącego) i Komitetu Nauk o Sztuce PAN oraz wiceprezesem Towarzystwa Badań Teatralnych. Należy też do Zespołu Nauk Humanistycznych Polskiej Komisji Akredytacyjnej. Była członkiem zarządu Łódzkiego Towarzystwa Naukowego i Polskiego Towarzystwa Historycznego[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g Prof. Małgorzata Elżbieta Leyko, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-02-06].[martwy link]
- ↑ Co winno być przeczytane. 70 lat Katedry Teorii Literatury (1945-2015)