Małgorzata Willaume
Małgorzata Julia Willaume (ur. 1951) – polska historyczka, córka historyka i działacza politycznego Juliusza Willaume.
ŻyciorysEdytuj
Studia historyczne na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie ukończyła w 1973. Doktorat obroniła w 1980, a habilitację w 1990. Tytuł naukowy profesora uzyskała w 2005.
Specjalizuje się w historii nowożytnej i najnowszej. Jest członkinią Komisji do Badań Diaspory Polskiej Polskiej Akademii Umiejętności, członkinią prezydium Komitetu Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk oraz członkinią zarządu Towarzystwa Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej. Pełni funkcję kierowniczki Zakładu Historii Powszechnej XIX wieku w Instytucie Historii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie[1].
W 2012 została członkiem prezydium Komitetu Nauk Historycznych PAN[2].
Ważniejsze publikacjeEdytuj
- Polacy w Rumunii (1981)
- Drogi do niepodległości : polskie i rumuńskie koncepcje polityczne i ich realizacja w latach 1837-1849 (1984)
- Humaniści polscy nad Sekwaną w latach 1919-1939 : o polsko-francuskich kontaktach w dziedzinie nauk humanistycznych (1989)
- Polska obecność w kulturze Francji : XVIII-XX wiek (do 1939 r.) (1991, wraz z Wiesławem Śladkowskim i Stanisławem Wiśniewskim)
- Rumunia (2004)
- Nowe kraje Unii Europejskiej - Bułgaria, Rumunia (2007, wraz z Adamem Koseskim)
BibliografiaEdytuj
- Prof. dr hab. Małgorzata Julia Willaume, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2012-08-07].
- Katalog Biblioteki Narodowej
- Profil na stronie Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej