Maksymilian Ubowski
Maksymilian Ubowski (ur. 13 grudnia 1899 w Rakowcu, zm. 20 października 1973 w Smętowie) – żołnierz armii niemieckiej, Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Marcina i Praksedy z Truszczyńskich[1]. Absolwent szkoły ludowej. W 1917 wcielony do armii niemieckiej[2]. W 1918 dostał się do angielskiej niewoli[2][3].
W lutym 1920 powołany do odrodzonego Wojska Polskiego z przydziałem do 65 pułku piechoty. Przeniesiony do 18 pułku ułanów, w jego szeregach walczył na frontach wojny polsko-bolszewickiej[2]. W bitwie pod Krzesławną, dowodząc sekcją, z własnej inicjatywy zaatakował nieprzyjaciela okrążającego szwadron, ratując w ten sposób sytuację bojową swojego oddziału[3][4]. Za bohaterstwo w walce odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari i awansowany na stopień plutonowego[3].
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku. W 1928 przeniesiony do rezerwy, podjął pracę w Polskich Kolejach Państwowych[2]. W grudniu 1945 pracował jako zawiadowca stacji w Smętowie. Tam też zmarł, pochowany na miejscowym cmentarzu[3].
Był żonaty z Leokadią z Ubowskich; dzieci: Irena, Kazimierz i Maria[3].
Ordery i odznaczenia
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Kolekcja VM ↓, s. 1.
- ↑ a b c d Kolekcja VM ↓, s. 4.
- ↑ a b c d e Polak (red.) 1991 ↓, s. 155.
- ↑ Kolekcja VM ↓, s. 6.
- ↑ Kolekcja VM ↓, s. 3.
Bibliografia
edytuj- Ubowski Maksymilian. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari; sygn. I.482.28-1967 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-03-02].
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.