Marek Żerański
Marek Józef Żerański (ur. 7 lipca 1977 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy. Mediator, lektor. Pracownik służby cywilnej.
Imię i nazwisko |
Marek Józef Żerański |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Zawód | |
Współmałżonek |
Mila Wdowiak-Żerańska |
Lata aktywności |
od 1992 |
Zespół artystyczny | |
Teatr Polski w Szczecinie |
Życiorys
edytujW szkole podstawowej w latach 1992–1994 współpracował z Telerankiem jako prowadzący i uczęszczał na zajęcia Ogniska Teatralnego Jana i Haliny Machulskich przy Teatrze Ochoty. W zastępstwie z Arturem Pontkiem grał Emila w sztuce „Emil i detektywi” Ericha Kästnera w reż. Haliny Machulskiej. W liceum kontynuował naukę pantomimy w Studiu Elżbiety Pasteckiej. Uczęszczał do 21 Społecznego Liceum Ogólnokształcącego im. Jerzego Grotowskiego w Warszawie. Ukończył 25 SLO im. Marzenny Okońskiej. Zadebiutował w 1992 w przygodowym serialu międzynarodowej koprodukcji Mission Top Secret, reż. Marcus Cole, jako Jan, a następnie w polsko-brytyjskim serialu Molly, reż. Nicholas Laughland, jako Radek.
Debiutował na deskach Teatru Szwedzka 2/4 w roku 1994, w sztuce „Rosencrantz i Guildenstern nie żyją”[1], Toma Stopparda, w reż Jacka Pazdro. Wystąpił w roli Alfreda. W 2001 ukończył studia w Akademii Teatralnej w Warszawie, na roku Wiesława Komasy i Aleksandry Górskiej. Wystąpił w spektaklach dyplomowych: "Bal manekinów" w reż. W. Komasy i "Płatonow" w reż. A. Glińskiej. Obronił pracę magisterską na temat dekady Festiwalu Teatralnego Kontakt. W czasie studiów wystąpił w sztuce „Shopping and Fucking[2][3]” w reżyserii Pawła Łysaka przygotowanym przez Towarzystwo Teatralne w Teatrze Rozmaitości w Warszawie (1999) z udziałem Arka Jakubika, Roberta Więckiewicza, Rafała Mohra i Marii Seweryn[4]. W związku z tą premierą zagrożony relegowaniem ze studiów zdecydował o rezygnacji z udziału w przedstawieniu po zagraniu 13 spektakli na trzecim roku WA.
Po ukończeniu studiów wystąpił w Teatrze Studio (2002) w Warszawie w roli Żołnierza II, w sztuce Zima, J. Griszkowca, w reż. Mateusza Bednarkiewicza z Agnieszką Grochowską i Redbadem Klijnstrą. Z Teatrem Studio pod dyrekcją Zbigniewa Brzozy związał się na kilka lat biorąc udział w ówczesnym cyklu czytania dramatów, w premierze Amadeusza, B. Shaffera, z Zygmuntem Zapasiewiczem, jako Slierim, Andrzejem Mastalerzem w roli Mozarta i Agnieszką Grochowską, jako Konstancją Weber. W Teatrze Nowym (2003) wystąpił w sztuce Bash Neila LaBut’a w reż. Jacka Zembrzuskiego z Andrzejem Konopką, Katarzyną Skarżanką i Karoliną Lutczyn. W latach 2006–2011 r. współpracował z Teatrem Krypta w Szczecinie. W latach 2006–2011 występował w Teatrze Krypta w Szczecinie. Od 2006 jest związany ze szczecińskim Teatrem Polskim, gdzie wystąpił w wielu tytułach repertuarowych.
Teatr ZAR
edytujAktywność w teatrze zawodowym łączył z pasją do teatru awangardowego i poszukującego, spełniając marzenie sprzed studiów, by nawiązać współpracę z Ośrodkiem Badań Twórczości Jerzego Grotowskiego i Poszukiwań Teatralno-Kulturowych we Wrocławiu (obecnie Instytut im. J. Grotowskiego), który podówczas prowadzony był przez Jerzego Osińskiego. Po studiach ukończonych w 2001 roku wyjechał do Wrocławia na warsztaty aktorskie z Yoshi Oidą i Brucem Myersem, aktorami Petera Brook’a. W konsekwencji pozostał przy Ośrodku Grotowskiego przez kolejne trzy lata współpracując przy powstawaniu pierwszej części tryptyku Ewangelie Dzieciństwa oraz Teatru Zar. Realizacja projektu obejmowała wyprawy na Półwysep Athos, w góry Pirinu do Bułgarii oraz do Osetii w gruzińskiej części Kaukazu w celu zbierania i nauki źródłowego materiału muzycznego. Okres współtworzenia Teatru ZAR był także czasem intensywnych treningów aktorskich w Brzezince pod Wrocławiem, a także licznych wyjazdów ze zrealizowanym już przedstawieniem. [5]
Opera Narodowa
edytujWystępował także w Teatrze Wielkim Opery Narodowej (2009 r., 2012 r. i 2018 r.) w realizacjach Mariusza Trelińskiego. Przy realizacji Króla Rogera w reż. M. Trelińskiego w roku 2018 w Operze Królewskiej w Sztokholmie organizował od strony logistycznej i produkcyjnej wyjazd grupy tancerzy negocjując warunki umów i pobytu. W kolejnym roku w Operze Narodowej w Pradze realizacja premiery została przerwana przez wybuch epiedemii Covid-19.
Teatr Provisorium
edytujOd 2011 związany z lubelskim Teatrem Provisorium[6] w którym zrealizował rolę Aloszy w "Braciach Karamazow" wg Dostojewskiego i dr. Konieszyna w "Lodzie" w reżyserii Janusza Opryńskiego.
Film
edytujMarek Żerański wystąpił w kilku znaczniejszych produkcjach, z których najznaczniejszą rolą jest Guma w Egoistach w reż. Mariusza Trelińskiego z Magdaleną Cielecką, Mają Ostaszewską, Olafem Lubaszenką, Janem Fryczem i Rafałem Mohrem. Poza tym wystąpił w wielu serialach, m.in. Klan, Na dobre i na złe, Kryminalni itd. Ostatnią pracą jest epizod w będącym w produkcji serialu kryminalnym Trójmiasto, gdzie wystąpił w roli Norwega, wykonując rolę w jęz. angielskim, podobnie jak w serialach, w których debiutował.
Wystąpił w monodramach
edytuj- Heine[7][8] wg tekstów Heinricha Heinego; opieka reż. Irena Jun, 2010 r.
- Morfina 0,05[9] wg Michaiła Bułhakowa, w adaptacji Macieja Wojtyszki[10][11], 2012 r.
- Tworki[12] wg Marka Bieńczyka w reżyserii Pawła Kamzy[13] w autorskiej adaptacji tekstu, 2017 r.
- Morfina 0,05 / wersja 3.0 dla Fundacji West&art w Szczecinie, 2018 r.
Nominacje, wyróżnienia
edytuj- W 2018 roku nominowany do nagrody Bursztynowego Pierścienia za rolę w monodramie "Tworki"[14].
- W 2020 roku otrzymał Bursztynowy Pierścień publiczności 2019 za reżyserię monodramu "Morfina 0'05"[15]
Stypendia
edytuj- Marszałka Województwa Zachodniopomorskiego[16] w ramach programu dla młodych artystów.
- Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Młoda Polska[17]
- Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu "Kultura w Sieci" 2021 r.
- Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu "KPO dla Kultury. Stypendia" 2024 r.
Poza filmem i teatrem
edytuj- Aktualnie zatrudniony jako pracownik Służby Cywilnej w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Departamencie Narodowych Instytucji Kultury w Wydziale Nadzoru instytucji w obszarze teatru (DIK-WIT)
- W czasie epidemii Covid-19 przez rok pracował jako nauczyciel w Internationella Engelska Skolan w Sztokholmie.
- Aktualnie (2024/2025) realizuje podyplomowe studia Prawo Międzynarodowe i Służba Zagraniczna na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego
- Ukończył podyplomowe Studia Menedżerskie w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie.
- Ukończył podyplomowe studia Mediacje Gospodarcze w Wyższej Szkole Humanitas w Lublinie
- Ukończył podyplomowe studia Kwalifikacje Pedagogiczne w Warszawie
- Współpracuje jako trener z Ośrodkiem Rozwoju Kompetencji Edukacyjnych[potrzebny przypis].
- Współpracuje z Akademią Ekonomiczno-Humanistyczną w Warszawie
- Cofounder Fundacji dla Edukacji im. Wacława Wdowiaka[potrzebny przypis]
- W roku szkolnym 2015/2016 był nauczycielem przedmiotu wiedza o teatrze w XXX Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Śniadeckiego w Warszawie[18].
Życie prywatne
edytujJest żonaty z pedagożką edukacji specjalnej, charakteryzatorką filmową i teatralną Milą Wdowiak-Żerańską[19]. Mają dwie córki.
Filmografia
edytujFilmy fabularne (kinowe i telewizyjne)
edytujRok | Tytuł | Rola | Reżyser |
---|---|---|---|
1994 | Zawrócony[20] | Kazimierz Kutz | |
2000 | Egoiści[21] | kelner „Guma” | Mariusz Treliński |
2001 | Titanic – koniec legendy[22] | (polski dubbing) | Jowita Gondek |
2003 | Lichter[23] | Kamil | Hans-Christian Schmid |
2004 | Tylko jedna noc[24] | chłopak Ewy | Dariusz Błaszczyk |
2005 | Skazany na bluesa[25] | student nad morzem | Jan Kidawa-Błoński |
2007 | Braciszek[26] | wiejski wyrostek | Andrzej Barański |
Latarnik[27] | Marcin | Mateusz Rakowicz | |
2014 | Ostatnia pieśń torreadora[28] | mąż | Piotr Chrzan |
2015 | Kino Kabaret | chłopak | Michał Stenzel |
2019 | Jak zostałem gangsterem. Historia prawdziwa. | lekarz | Maciej Kawulski |
2019 | Raport Pileckiego | Otto Kusel | Leszek Wosiewicz |
Seriale telewizyjne
edytujRok | Tytuł | Rola | Reżyser |
---|---|---|---|
1992 | Mission Top Secret[29] | Jan (odcinki: 2-4) | Marcus Cole, Howard Rubie |
1994 | Molly[30] | Radek | Nick Laughland |
2000 | Twarze i maski[31] | Łukasz Kujawa (odcinek: 6) | Feliks Falk |
Duża przerwa[32] | praktykant (odcinek: 15) | Mirosław Bork | |
2001 | Klan[33] | Leszek, kolega Agaty Wilczyńskiej ze szkoły rysunku | Paweł Karpiński |
2002 | Samo życie[34] | kelner w restauracji „Dedek” | różni |
Na dobre i na złe[35] | Ksawery (odcinek: 102) | Maciej Dejczer | |
M jak miłość[36] | dostarczyciel kwiatów (odcinek: 110) | Natalia Koryncka-Gruz | |
2003 | Plebania[37] | członek sekty (odcinek: 356) | Jerzy Sztwiertnia |
2004 | Klan | brat Marka Wójcika, starającego się o względy Olki Lubicz | Paweł Karpiński |
2005 | Na Wspólnej[38] | fotograf | różni |
Auschwitz: The Nazis and 'The Final Solution' | więzień Paweł Stienkin | Laurence Rees | |
2006–2007 | Egzamin z życia[39] | dziennikarz Kuba (odcinki: 49, 91, 93, 95) | Teresa Kotlarczyk |
2006 | Mrok[40] | Łukasz Kubacki (odcinek: 4) | Jacek Borcuch |
2007 | Biuro kryminalne[41] | (odcinek: 23) | Dominik Matwiejczyk |
2008 | Trzeci oficer[42] | asystent reżysera „Rodziny Trojanowskich” (odcinek: 7) | Maciej Dejczer |
Ojciec Mateusz[43] | Darek Migas (odcinek: 6) | Maciej Dejczer | |
Na dobre i na złe | Wojtek (odcinek: 326) | Grzegorz Pacek | |
Kryminalni[44] | Tomasz Wilk (odcinek: 89) | Ryszard Zatorski | |
2010 | 1920. Wojna i miłość[45] | Antiochin (odcinek: 11) | Maciej Migas |
2024 | Sprawiedliwi: Trójmiasto | Adam Anderson (odcinek: 3) | Wojciech Todorow |
Teatr
edytujRole teatralne
edytujRok | Teatr | Tytuł | Autor tekstu | Rola | Reżyser |
---|---|---|---|---|---|
1991 | Teatr Ochoty – Warszawa | Emil i detektywi | Erich Kästner | Emil | Halina Machulska |
1994 | Teatr Szwedzka 2/4 – Warszawa | Rosenkrantz i Guildenstern nie żyją[46] | Tom Stoppard | Aktor z trupy aktorskiej | Jacek Pazdro |
1999 | Teatr Rozmaitości – Warszawa | Shopping and Fucking[2] | Mark Ravenhill | Guma | Paweł Łysak |
2002 | Teatr Studio – Warszawa | Zima | Jewgienij Griszkowiec | Żołnierz I | Mateusz Bednarkiewicz |
2003 | Teatr ZAR – Wrocław | Ewangelie dzieciństwa | Jarosław Fret | Członek chóru | Jarosław Fret |
2004 | Teatr Nowy – Warszawa | Bash (cios)[47] | Neil LaBute | John | Jacek Zambrzuski |
2005 | Cytadela – Warszawa | Dziady – Cytadela[48] | Adam Mickiewicz | Gustaw Konrad | Szczepan Szczykno |
2006 | Studio Przemysława Wasilkowskiego | Zona Tenebrarum[49] (wg Wilka stepowego) | Herman Hesse | Jogin | Przemysław Wasilkowski |
2006 | Teatr Polski – Szczecin | Don Kichote | Miguel de Cervantes | Książę i inne postaci | Ryszard Major |
2006 | Teatr Ateneum – Warszawa | Zbrodnia i Kara | Fiodor Dostojewski | Mitia | Barbara Sass |
2007 | Teatr Polski – Szczecin | Stacyjka Zdrój | A. Opatowicz, A. Poniedzielski | Zmysław | Adam Opatowicz |
2007 | Teatr Polski – Szczecin | Peer Gynt | Henrik Ibsen | Mads Moen | Ireneusz Janiszewski |
2008 | Teatr Polski – Szczecin | Pułkownik Ptak | Christo Bojczew | Doktor | Ryszard Major |
2008 | Teatr Polski – Szczecin | Tuwim Zaczarowany | Adam Opatowicz | Adam Opatowicz | |
2008 | Teatr Krypta – Szczecin | To ja... (wg Zbrodni i Kary Dostojewskiego)[50] | Fiodor Dostojewski | Raskolnikow | Tatiana Malinowska – Tyszkiewicz |
2008 | Teatr Polski – Szczecin | Burza | William Szekspir | Ariel | Adam Opatowicz |
2008 | Teatr Polski – Szczecin | Ślub | Witold Gombrowicz | Władzio | Waldemar Modestowicz |
2009 | Teatr Polski – Szczecin | Śpiewnik domowy Jana Kaczmarka | A. Opatowicz, A. Poniedzielski | – | A. Opatowicz, A. Poniedzielski |
2009 | Teatr Polski – Szczecin | Indyk | Sławomir Mrożek | Poeta | Andrzej Hrydzewicz |
2009 | Teatr Polski – Szczecin | Na czworakach | Tadeusz Różewicz | Pudel | Ryszard Major |
2009 | Teatr Wielki – Opera Narodowa | Borys Godunow | Musorgski/Puszkin | Dandys | Mariusz Treliński |
2009 | Teatr Kameralny – Szczecin | Pani Dally ma kochanka | William Hanley | Frank | Michał Janicki |
2010 | Teatr Polski – Szczecin | Przyjazne Dusze | Pam Valentine | Simon Willis | Stefan Szaciłowski |
2010 | Teatr Polski – Szczecin | Heine[51] (monodram; wykonanie, adaptacja) | wg Heinricha Heinego | Aktor | Marek Żerański |
2010 | Teatr Kameralny – Szczecin | Nocturn dla pani Tillebein | Patrycja Fessard | Fryderyk Chopin | Michał Janicki/Andrzej Zaorski |
2011 | Teatr Provisorium – Lublin | Bracia Karamazow[52] | Fiodor Dostojewski | Alosza | Janusz Opryński |
2012 | Teatr Wielki – Opera Narodowa | Manon Lescaut | Giacomo Puccini | Mr. Eye | Mariusz Treliński |
2012 | Teatr Polski – Szczecin | Oskar dla Emily | A. Aleksy, F. Bohnet | Jeff Bloom | Bartłomiej Wyszomirski |
2013 | Teatr Provisorium – Lublin | Lód[53] | wg Jacka Dukaja | Konieszyn | Janusz Opryński |
2013 | Teatr Polski – Szczecin | Szkoda, że jest nierządnicą | John Ford | Bergetto | Krzysztof Prus |
2013 | Teatr Druga Strefa – Warszawa | Mofrina 0'05 (monodram) | wg Michaiła Bułhakowa | Doktor Polakow | Marek Żerański |
2014 | Teatr Polski – Szczecin | Wariacje Tischnerowskie | Artur „Baron” Więcek | Józek | Artur „Baron” Więcek |
2015 | Teatr Polski – Szczecin | Podwieczorek u Łazarza | Artur Daniel Liskowacki | Pastor Gottlieb | Adam Opatowicz |
2016 | Teatr Polski – Szczecin | Matki | Piotr Rowicki | Syn 1 | Rafał Matusz |
2017 | Teatr Polski – Szczecin | Hamlet we wsi Głucha Dolna | Ivo Brešan | Joca ŠkokiČ | Tomasz Obara |
2017 | Teatr Polski – Szczecin | Tworki[54][55] (monodram; wykonanie, adaptacja) | wg Marka Bieńczyka | Aktor | Paweł Kamza |
2018 | Fundacja West&art | Morfina 0'05 / wersja 3.0 | wg Michaiła Bułhakowa | Doktor Polakow | Marek Żerański |
2019 | Kungslige Operan – Sztokholm | Kung Roger | Szymanowski / Iwaszkiewicz | Roger / dubler | Mariusz Treliński |
2020 | Narodni Divadlo – Praga | King Roger | Szymanowski / Iwaszkiewicz | Roger / dubler | Mariusz Treliński |
Przypisy
edytuj- ↑ Rosencrantz i Guildenstern nie żyją.
- ↑ a b Agata Dąmbska , Granice teatru [online], e-teatr.pl, 2000 [dostęp 2017-12-05] .
- ↑ Kupowanie i... [online], e-teatr.pl [dostęp 2017-09-18] .
- ↑ Shopping and Fucking, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) [dostęp 2024-10-29] .
- ↑ Teatr ZAR/O.S , Orest Sharak , XX-lecie Teatru ZAR Teatr ZAR [online], Teatr ZAR, 21 września 2023 [dostęp 2024-10-29] (ang.).
- ↑ Marek Żerański, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-10] .
- ↑ Heine frg 2.avi. lumilu78 2011-08-08. [dostęp 2017-09-18].
- ↑ Wyborcza.pl [online], szczecin.wyborcza.pl [dostęp 2017-09-18] .
- ↑ Przeciw złudzeniom [online], dziennikteatralny.pl [dostęp 2017-09-18] .
- ↑ „MORFINA 0,05” MICHAIŁ BUŁHAKOW REŻYSERIA MAREK ŻERAŃSKI [online], cojestgrane.pl [dostęp 2017-09-18] (pol.).
- ↑ Dawka pozorów i dawka śmierci [online], teatrdlawas.pl [dostęp 2017-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-14] .
- ↑ Tworki.
- ↑ Paweł Kamza.
- ↑ Bursztynowy Pierścień 2018. Pierwsze wybory, pierwsze nominacje [online], 24kurier.pl [dostęp 2020-02-25] .
- ↑ Bursztynowe Pierścienie rozdane! Poznaliśmy najlepszych aktorów i spektakle [online], 24kurier.pl [dostęp 2020-02-25] .
- ↑ Szczecińscy artyści otrzymali stypendia (wideo), „szczecin.naszemiasto.pl”, 11 stycznia 2015 [dostęp 2017-09-18] (pol.).
- ↑ konfrontacje teatralne » Tworki – postscriptum [online], 18.konfrontacje.pl [dostęp 2017-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-14] .
- ↑ Nauczyciele.
- ↑ Mila Wdowiak-Żerańska.
- ↑ Zawrócony.
- ↑ Egoiści.
- ↑ Titanic koniec legendy – pełna obsada i twórcy.
- ↑ Lichter.
- ↑ Tylko jedna noc.
- ↑ Skazany na bluesa.
- ↑ Braciszek.
- ↑ Latarnik.
- ↑ Ostatnia pieśń torreadora.
- ↑ Tajna misja.
- ↑ Molly.
- ↑ Twarze i maski.
- ↑ Duża przerwa.
- ↑ Klan.
- ↑ Samo Życie.
- ↑ Na dobre i na złe.
- ↑ M jak miłość.
- ↑ Plebania.
- ↑ Na Wspólnej.
- ↑ Egzamin z życia.
- ↑ Mrok.
- ↑ Biuro kryminalne.
- ↑ Trzeci oficer.
- ↑ Ojciec Mateusz.
- ↑ Kryminalni.
- ↑ 1920. Wojna i miłość.
- ↑ Rosencrantz i Guildenstern nie żyją, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) [dostęp 2017-12-05] .
- ↑ Janusz Majcherek , Trzy opowieści [online], e-teatr.pl, 1 kwietnia 2003 [dostęp 2017-12-06] .
- ↑ Krzysztof Lubczyński , Reality show w celi Konrada [online], e-teatr.pl, 31 stycznia 2006 [dostęp 2017-12-06] .
- ↑ Kontrapunkt, Kontrapunkt 2006 [online], kontrapunkt.pl, 2006 [dostęp 2017-12-06] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-03] .
- ↑ „To ja...” Obłęd sumienia [online], wszczecinie.pl, 29 listopada 2009 [dostęp 2017-12-05] (pol.).
- ↑ Ewa Podgajna , Wyborcza.pl [online], szczecin.wyborcza.pl, 12 grudnia 2010 [dostęp 2017-12-05] .
- ↑ Instytut Teatralny , Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [online], e-teatr.pl [dostęp 2017-12-05] .
- ↑ Instytut Teatralny , Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [online], e-teatr.pl [dostęp 2017-12-05] .
- ↑ Jacek Cieślak , Dla chcącego nic trudnego [online], 17 listopada 2017 [dostęp 2017-12-05] (pol.).
- ↑ Agnieszka Moroz , Biurowe zarękawki, spod których widać piżamę [online], dziennikteatralny.pl, 2017 [dostęp 2017-12-05] .
Bibliografia
edytuj- Marek Żerański w bazie IMDb (ang.)
- Marek Żerański w bazie filmpolski.pl
- Marek Żerański, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-08] .
- Marek Żerański, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-10] .
- Marek Żerański na stronie Teatru Polskiego