Margarete Wallmann
Margarete Wallmann, także Margarita[1] (ur. 22 czerwca 1904 w Wiedniu[1][2], zm. 2 maja 1992 w Monte Carlo[1]) – austriacka tancerka baletowa i choreografka.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
tancerka, choreografka |
Życiorys edytuj
Kształciła się w szkołach baletowych w Berlinie i Monachium oraz u Mary Wigman w Dreźnie[1]. Początkowo była tancerką w zespole Opery Wiedeńskiej, jednak na skutek kontuzji musiała zrezygnować z tańca i zajęła się reżyserią[2]. Od 1929 roku kierowała berlińskim oddziałem szkoły baletowej Mary Wigman, rok później z zespołem Tänzer-Kollektiv wystąpiła w Monachium u boku Teda Shawna[1]. W latach 1931–1939 przygotowywała choreografie na festiwalu w Salzburgu, w 1936 roku na prośbę Bruno Waltera wyreżyserowała przedstawienie Orfeusza i Eurydyki Ch.W. Glucka[2]. Przygotowywała także choreografię baletową w Operze Wiedeńskiej, mediolańskiej La Scali (1936–1938) oraz Teatro Colón w Buenos Aires (1938–1948)[1][2]. Realizowała przedstawienia dla czołowych scen światowych, współpracowała m.in. z Herbertem von Karajanem, Marią Callas, Renatą Tebaldi, Joan Sutherland i Montserrat Caballé[2].
W 1976 roku opublikowała swoje wspomnienia pt. Les balcons du ciel[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f Debra Craine, Judith Mackrell: The Oxford Dictionary of Dance. Oxford: Oxford University Press, 2009, s. 479. ISBN 978-0-19-956344-9.
- ↑ a b c d e f Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 1. styczeń–czerwiec. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 416. ISBN 83-224-0334-8.