Maria Szypowska (1904–1999)

Maria Szypowska, właściwie Marie, z domu Guyot (ur. 22 listopada 1904 w Ornans, zm. 25 września 1999 w Warszawie) – nauczycielka języka francuskiego, autorka podręczników do języka francuskiego.

Jej matka, Marguerite Guyot, nauczycielka liceum w Bourges, za działalność pedagogiczną została odznaczona Palmami Akademii Francuskiej. W czasie I wojny była sanitariuszką w szpitalu polowym. Uczestniczyła w pracach Towarzystwa Przyjaciół Polski w Bourges kierowanego przez działaczkę na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości, francuską poetkę Rosę Bailly. Ojciec był lokalnym przedsiębiorcą.

Maria Szypowska, dzieciństwo i młodość spędziła w Bourges. Po ukończeniu liceum żeńskiego w tym mieście, studiowała na wydziale Historii Literatury Sorbony. Pracę obroniła w 1926 r. W Bourges poznała męża, ppłk. Jana Szypowskiego (jako delegat Wojska Polskiego negocjował dostawy uzbrojenia), bohatera Powstania Warszawskiego (pseud. „Leśnik”), szefa uzbrojenia Komendy Głównej Armii Krajowej („Leśnictwo”).

W 1929 przeniosła się z mężem na stałe do Polski. Od 1945 zajmowała się pracą pedagogiczną, ucząc języka francuskiego i angielskiego w szkołach średnich Warszawy. Najdłużej, od 1958 do 1973 związana była z Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Batorego w Warszawie. Jej uczniowie to m.in. Nina Andrycz, Daniel Olbrychski. Po przejściu na emeryturę wykładała na Uniwersytecie trzeciego wieku. Miała czworo dzieci.

Maria Szypowska jest autorką podstawowego podręcznika do samodzielnej nauki języka francuskiego Język francuski dla początkujących oraz wielu opracowań lektur szkolnych w tym języku. Tak jak jej matka, obok polskich odznaczeń, otrzymała Order Palm Akademickich (francuskie odznaczenie cywilne ustanowione 4 października 1955 przez premiera Edgara Faure'a na wzór tytułu honorowego nadawanego od 1808 wyróżniającym się pracownikom szkolnictwa).

Została pochowana na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A27-3-20)[1].

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj