Maria Wodzyńska-Walicka

polska filozofka, tłumaczka i dyplomatka

Maria Wodzyńska-Walicka (ur. 13 stycznia 1945 w Pruszkowie) – polska filozofka, tłumaczka i dyplomatka, ambasador w Królestwie Niderlandów (1998–2002) i przy UNESCO (2004–2009).

Maria Wodzyńska-Walicka
Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1945
Pruszków

Ambasador RP w Holandii
Okres

od 27 maja 1998
do 4 grudnia 2002

Poprzednik

Stanisław Jerzy Komorowski

Następca

Jan Michałowski

Ambasador RP przy UNESCO
Okres

od 2004
do 2009

Poprzednik

Małgorzata Dzieduszycka-Ziemilska

Następca

Krzysztof Kocel

Odznaczenia
Odznaka Honorowa „Bene Merito”

Życiorys

edytuj

Ukończyła studia na Wydziale Filologii oraz Wydziale Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie pracy „Adam Mickiewicz i romantyczna filozofia historii w Collège de France” w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN[1]. Pracowała w Katedrze Filozofii Politechniki Warszawskiej, a także jako adiunkt w tejże katedrze w Szkole Głównej Planowania i Statystyki. W latach 1982–1983 przebywała w Canberze, gdzie wykładała język i kulturę polską w Australijskim Uniwersytecie Narodowym.

Należała do NSZZ „Solidarność”, pracowała w jej Komitecie Wyborczym w 1989, następnie w Biurze Spraw Zagranicznych Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego. W 1990 podjęła pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Pracowała jako radca ambasady w Brukseli (1990–1993). Pełniła również obowiązki wicedyrektorki Departamentu Studiów i Planowania MSZ, a następnie radcy w ambasadzie RP w Lizbonie. W maju 1998 rozpoczęła misję jako ambasador nadzwyczajna i pełnomocna w Holandii (do 2002). Od 2004 do 2009 była ambasadorem Polski przy UNESCO w Paryżu[2].

Jest autorką licznych publikacji i tłumaczeń (z języka francuskiego).

Odznaczona została Odznaką Honorową „Bene Merito” (2009)[3].

Przypisy

edytuj
  1. Dr Maria Wodzyńska-Walicka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-07-20].
  2. Rafał Długołęcki, Rady Młodzieżowe po europejsku [online], Polska – European Commission, 3 kwietnia 2019 [dostęp 2019-07-20] (pol.).
  3. Dz. Urz. MSZ Nr 6, poz. 110.

Bibliografia

edytuj