Marian Jana
Marian Jana[a] (ur. 21 grudnia 1896 w Stróżach, zm. 1985) – major piechoty Wojska Polskiego.
 major piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
21 grudnia 1896 |
|---|---|
| Data śmierci |
1985 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
2 pułk piechoty |
| Stanowiska |
dowódca batalionu |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
   
| |
.png){kind=small}
Życiorys
edytujUrodził się w Stróżach, w ówczesnym powiecie grybowskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Kazimierza i Marii. Był młodszym bratem Juliana (1890–1915), legionisty 4 Pułku Piechoty[2], pośmiertnie odznaczonego Krzyżem Niepodległości[3].
Marian 4 lutego 1914, jako uczeń klasy VIa wystąpił z c. k. Gimnazjum I w Tarnowie[4].
18 września 1914 został odnotowany w 16. kompanii IV baonu 2 pułku piechoty. Następnie służył w 6. kompanii II baonu 4 Pułku Piechoty. Przez 11 miesięcy walczył na froncie. 5 kwietnia 1917 został wymieniony we wniosku o odznaczenie austriackim Krzyżem Wojskowym Karola. W lipcu 1917, kryzysie przysięgowym, został przeniesiony do Polskiego Korpusu Posiłkowego[5].
15 sierpnia 1919, jako były podoficer Legionów Polskich został mianowany z dniem 1 lipca 1919 podporucznikiem w piechocie. Pełnił wówczas służbę w Dowództwie 2 Dywizji Legionów[6].
Służył w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej[7][8]. W roku szkolnym 1928/1929 był oficerem 7. kompanii podchorążych (II rocznik)[9], a w roku szkolnym 1929/1930 komendantem klasy „A”[10]. W październiku 1933 został przeniesiony do 22 pułku piechoty w Siedlcach[11]. 4 lutego 1934 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 i 28. lokatą w korpusie oficerów piechoty[12]. W kwietniu tego roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy batalionu[13]. Później został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie na stanowisko wykładowcy przedmiotu taktyki piechoty[14].
W sierpniu 1939 został przeniesiony do 32 pułku piechoty w Modlinie na stanowisko dowódcy nowo sformowanego III batalionu. Na czele tego batalionu wziął udział w obronie Modlina[15]. Po kapitulacji załogi twierdzy dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał kolejno w Stalagu XIII A, Oflag VII C Laufen, Oflagu XI B Braunschweig (od 26 maja 1940), Oflagu IV C Colditz i Oflagu X C Lubeka (od 21 stycznia 1942)[16].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)[3][17]
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)[18]
- Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1938)[19]
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[20][18]
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 33.
- ↑ Julian Jana. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-09-30].
- ↑ a b Zarządzenie o nadaniu Krzyża Niepodległości z mieczami, Krzyża Niepodległości i Medalu Niepodległości (M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199) „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Sprawozdanie 1914 ↓, s. 66.
- ↑ Żołnierze Niepodległości ↓.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 87 z 3 września 1919 roku, poz. 3039.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 137, 215.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 803.
- ↑ Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 418.
- ↑ Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 421.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 28 września 1933 roku, s. 196.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 5 lutego 1934 roku, s. 71.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 149.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 454.
- ↑ Głowacki 1985 ↓, s. 198, 357.
- ↑ Straty ↓.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931 roku, s. 366.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 57.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 24 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
Bibliografia
edytuj- Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum I w Tarnowie za rok szkolny 1913/14. Tarnów: nakładem Funduszu Naukowego, 1914.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Wacław Lenkiewicz, Andrzej Sujkowski, Hugo Zieliński: Księga Pamiątkowa 1830 – 29 XI 1930. Szkice z dziejów piechoty polskiej. Ostrów-Komorowo: Szkoła Podchorążych Piechoty, 1930.
- Ludwik Głowacki: Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939. Wyd. 5. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-07109-8.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2020-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-11)].
- Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-09-30].