Marian Oleksiak
Marian Oleksiak[1] (ur. 2 lutego 1940 w Trzciance) – generał brygady Wojska Polskiego; dowódca 2 Brygady Artylerii (1978–1980); Attaché Obrony, Morski i Lotniczy przy Ambasadzie RP w Federacji Rosyjskiej (1997–2000).
generał brygady w st. spocz. | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby |
1959–2001 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
• Oficerska Szkoła Artylerii więcej patrz tekst |
Stanowiska |
• kierownik sekcji przygotowania danych do startu rakiet więcej patrz tekst |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujMarian[a] Oleksiak syn Mariana[1] urodził się 2 lutego 1940 w Trzciance. Absolwent Technikum Budowlanego (1959)[2].
25 września 1959 rozpoczął studia jako podchorąży w Oficerskiej Szkole Artylerii w Toruniu, które ukończył jako prymus w 1962 i był mianowany na pierwszy stopień oficerski podporucznika. W 1963 ukończył kurs rakiet operacyjno – taktycznych w Orzyszu i otrzymał przydział służbowy do Choszczna, gdzie objął stanowisko kierownika sekcji przygotowania danych do startu rakiet, a następnie był pomocnikiem szefa sztabu w 16 dywizjonie artylerii. Od września 1968 był na stanowisko dowódcy baterii startowej w 16 da 2 Brygady Artylerii w Choszcznie. W latach 1969–1972 studiował w Akademii Sztabu Generalnego WP, którą ukończył z wyróżnieniem i po awansie na majora powrócił do Choszczna pełniąc dalej służbę w 2 Brygadzie Artylerii. W 1974 ukończył praktykę w Oddziale Operacyjnym Szefostwa Wojsk Rakietowych i Artylerii WP, po czym objął stanowisko dowódcy 17 dywizjonu artylerii. W latach 1976–1980 był szefem sztabu, a w roku 1978 objął funkcję dowódcy 2 Brygady Artylerii[5].
W 1980 został skierowany na studia Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR i po ich ukończeniu objął w 1982 stanowisko zastępcy szefa Wojsk Rakietowych i Artylerii Warszawskiego Okręgu Wojskowego. W 1986 został wyznaczony na stanowisko szefa Oddziału Operacyjno–Rozpoznawczego w Dowództwie Wojsk Rakietowych i Artylerii Zarządu Szkolenia Bojowego WP. W 1992 objął funkcję zastępcy szefa Zarządu Operacyjno–Strategicznego w Sztabu Generalnego WP. 8 maja 1995 mianowany na stopień generała brygady przez prezydenta RP Lecha Wałęsę, następnie został szefem Zarządu Kadr Sztabu Generalnego WP. Od kwietnia 1997 był Attaché Obrony, Morskim i Lotniczym przy Ambasadzie RP w Federacji Rosyjskiej. Po powrocie do kraju był przeniesiony do dyspozycji Ministra Obrony Narodowej. Z zawodowej służby wojskowej po 42 latach służby został zwolniony 2 lutego 2001[6]. 15 sierpnia 2001 prezydent RP Aleksander Kwaśniewski uhonorował go specjalnym listem wraz z innymi generałami WP przechodzących w stan spoczynku[7]. Na emeryturze był aktywnym członkiem Klubu Generałów i Admirałów Rzeczypospolitej Polskiej, przez cztery kadencje był członkiem Rady Klubu[2].
- podporucznik – 1962
- porucznik – 1965
- kapitan – 1969
- major – 1972
- podpułkownik – 1976
- pułkownik – 1980
- generał brygady – 1992
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 1994[1]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi
i inne
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d M.P. z 1994 r. nr 56, poz. 480
- ↑ a b c d e Gen. bryg. Marek Oleksiak. klubgiarp.pl. [dostęp 2024-04-30].
- ↑ Jędrzejko, Krogulski i Paszkowski 2002 ↓, s. 246.
- ↑ Nominacje generalskie. 15 sierpnia 2000. prezydent.pl. [dostęp 2024-04-30].
- ↑ a b Jędrzejko, Krogulski i Paszkowski 2002 ↓, s. 246-247.
- ↑ a b Jędrzejko, Krogulski i Paszkowski 2002 ↓, s. 247.
- ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach z okazji święta Wojska Polskiego [online], prezydent.pl [dostęp 2024-04-27] .
Bibliografia
edytuj- Mariusz Jędrzejko, Mariusz Krogulski, Marek Paszkowski: Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002). Warszawa: Von Borowiecky, 2002. ISBN 83-87689-46-7.
- Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 1994