Marie Logoreci
Marie Logoreci z d. Curcija, pseud. Tushi - (ur. 23 września 1920 w Szkodrze, zm. 19 czerwca 1988 w Tiranie) - albańska aktorka i wokalistka (sopran).
| ||
| Imię i nazwisko | Marie Curcija | |
| Data i miejsce urodzenia | 23 września 1920 Szkodra, Albania | |
| Data i miejsce śmierci | 19 czerwca 1988 Tirana, Albania | |
| Zawód | aktorka wokalistka | |
| Współmałżonek | Kole Logoreci | |
| Lata aktywności | 1945-1978 | |
| Zespół artystyczny | ||
| Teatr Narodowy w Tiranie | ||
| Odznaczenia | ||
| Order Nderi i Kombit | ||
ŻyciorysEdytuj
Pochodziła z rodziny rzemieślniczej. Szkołę średnią ukończyła w rodzinnej Szkodrze. Tam też związała się z amatorską grupą teatralną, w której debiutowała jako aktorka. W roku 1937 przeniosła się do Tirany, w tym czasie poślubiła Kole Logoreci, młodego ekonomistę, który wrócił ze studiów w Wiedniu do rodzinnego kraju. W 1945 roku była jedną z pierwszych kobiet, które śpiewały w audycjach Radia Tirana. Śpiewała głównie pieśni partyzanckie i piosenki ludowe z okolic Szkodry. Jeden z jej koncertów radiowych trwał ponad 20 minut. Występowała także publicznie, w czasie koncertów rocznicowych i świątecznych. W 1947 po raz pierwszy rozpoczęła tournée po kraju, z serią koncertów w największych miastach. Równolegle kształciła się w stołecznym liceum artystycznym Jordan Misja, pod kierunkiem Jorgiji Truji.
W listopadzie 1947 wystąpiła na scenie Teatru Ludowego (alb. Teatri Popullor), odgrywając rolę Elwiry w Świętoszku Moliera. Sukces przedstawienia był tak duży, że Logoreci nie powróciła już do występów radiowych, poświęcając się całkowicie teatrowi. Związała się na stałe z Teatrem Ludowym, w którym występowała ponad 30 lat i zagrała 40 głównych ról w spektaklach. Poza dziełami dramaturgii albańskiej miała w swoim dorobku także rolę Gertrudy w Hamlecie (1960) i Tadrachowej w Moralności pani Dulskiej (1962). Występowała także w dramatach Brechta, Czechowa i Schillera.
W filmie zadebiutowała w roku 1953 rolą w filmie Skanderbeg. Zagrała potem w ośmiu filmach fabularnych. Zmarła na atak serca. Za swoją pracę została uhonorowana tytułem Artist e Popullit (Artysty Ludu). W 2015 została odznaczona pośmiertnie Orderem Honor Narodu (Nderi i Kombit).
Role filmoweEdytuj
- 1953: Skanderbeg jako Księżna
- 1957: Fëmijët e saj jako Fatima
- 1958: Tana jako Matka Stefana
- 1963: Detyrë e posaçme (Zadanie specjalne) jako Lokja
- 1964: Toka jonë jako Lokja
- 1966: Oshëtime në bregdet (Szum morza) jako matka
- 1969: Njësiti guerril (Oddział partyzancki) jako matka
- 1973: Operacioni Zjarri (Operacja Ogień) jako Bardha
- 1978: Dollia e dasmës sime jako matka pana młodego
BibliografiaEdytuj
- Marie Logoreci w bazie IMDb (ang.)
- Strona poświęcona artystce
- Abaz Hoxha: Enciklopedia e kinematografise shqiptare. Autore & vepra. Tirana: Toena, 2002. ISBN 99927-1-555-3. (alb.)
- Flori Slatina: Portrete artistesh. Tirana: Gazeta 55, 1993. (alb.)