Wikipedia

Martin Suter

szwajcarski pisarz, dramaturg, scenarzysta i publicysta

Martin Suter (ur. 29 lutego 1948 w Zurychu) – szwajcarski pisarz, dramaturg, scenarzysta i publicysta. Jeden z najpopularniejszych współczesnych pisarzy szwajcarskich. Jego powieści są doceniane zarówno przez krytyków, jak i czytelników, zdobyły wiele nagród i zostały przetłumaczone na 32 języki, do większości z nich zakupiono prawa do ekranizacji[1].

Martin Suter
Ilustracja
Martin Suter, 2010
Data i miejsce urodzenia

29 lutego 1948
Zurych

Narodowość

szwajcarska

Język

niemiecki

Dziedzina sztuki

literatura

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Życiorys edytuj

Martin Suter przez wiele lat był związany z pracą w agencjach reklamowych. Razem z Robertem Stadlerem założył agencję reklamową Stadler & Suter, był także prezesem Art Directors Club, które jest profesjonalnym stowarzyszeniem dyrektorów artystycznych z branży reklamowej w Szwajcarii. W roku 1991 Suter zaczął pisać i pracować jako publicysta[2]. W latach 1992–2004 prowadził cotygodniową kolumnę satyryczną Business Class w szwajcarskim tygodniku „Die Weltwoche”, pisał także dla dziennika „Tages-Anzeiger” o zasięgu krajowym i dla „Neue Zürcher Zeitung”. Na podstawie tych artykułów wydał serię książek[3][4].

W 1997 roku wydał swoją pierwszą powieść zatytułowaną Small World, na jej podstawie w 2010 roku powstał film Je n’ai rien oublié w reżyserii Bruno Chiche i z Gérardem Depardieu w roli głównej[5]. Drugą powieść, Die dunkle Seite des Mondes, wydał w 2000 roku. W 2015 roku powstał na jej kanwie film Ciemna strona księżyca w reżyserii Stephana Ricka. W 2011 roku ukazała się pierwsza książka z serii kryminałów autorstwa Sutera, a w 2017 roku rozpoczęto realizację miniserialu na ich podstawie. Do 2019 roku powstały trzy adaptacje, przy których także autor pracował jako scenarzysta. W 2015 roku wydana została powieść Montecristo, która zyskała dużą popularność – trafiła na 1. miejsce bestsellerów „Der Spiegla”, znalazła się także na Bestseller List Switzerland 2015 i na rocznej liście bestsellerów Austrii za 2015 rok[1].

Życie prywatne edytuj

Martin Suter jest żonaty z projektantką Margrith Nay Suter[3]. Mieszka w Zurychu, Hiszpanii i Gwatemali[1].

Wybrane dzieła edytuj

Powieści edytuj

 
Martin Suter, Berlin, 2010

Seria kryminałów edytuj

  • Allmen und die Libellen, 2011
  • Allmen und der rosa Diamant, 2011
  • Allmen und die Dahlien, 2013
  • Allmen und die verschwundene María, 2014
  • Allmen und die Erotik, 2018
  • Allmen und der Koi, 2019

Sztuki teatralne edytuj

  • Familie Chäller, 1982
  • Sommersong, 1985
  • Über den Dingen, 2005
  • Mumien, 2006

Scenariusze edytuj

  • Jenatsch, 1986
  • Zwischensaison, 1993
  • Tatort: Herrenboxer, 1994
  • Die Direktorin, 1994-1995
  • Beresina oder Die letzten Tage der Schweiz, 1999
  • Giulias Verschwinden, 2009
  • Nachtlärm, 2011

Publicystyka edytuj

Seria książek wydana na podstawie prowadzonej kolumny w tygodniku „Die Weltwoche”:

  • Business Class. Manager in der Westentasche, 1994
  • Business Class. Mehr Manager in der Westentasche, 1995
  • Business Class. Noch mehr Manager in der Westentasche, 1998
  • Business Class. Geschichten aus der Welt des Managements, 2000
  • Business Class. Neue Geschichten aus der Welt des Managements, 2002
  • Huber spannt aus und andere Geschichten aus der Business Class, 2005
  • Unter Freunden und andere Geschichten aus der Business Class, 2007
  • Das Bonus-Geheimnis und andere Geschichten aus der Business Class, 2009
  • Abschalten. Die Business Class macht Ferien, 2012
  • Alles im Griff: Eine Business Soap, 2014
  • Cheers – Feiern mit der Business Class, 2016

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c Martin Suter – jeden z najlepszych współczesnych pisarzy szwajcarskich i jego powieść MONTECRISTO. WirtualnyWydawca.pl. [dostęp 2019-06-11].
  2. ↑ Martin Suter. Diogenes. [dostęp 2019-06-11]. (ang.).
  3. ↑ a b Poniedziałki ze sztuką – Martin Suter. Kultura Po Szwajcarsku. [dostęp 2019-06-11].
  4. ↑ Martin Suter. Goodreads.com. [dostęp 2019-06-11]. (ang.).
  5. ↑ Martin Suter. Goethe-Institut. [dostęp 2019-06-11]. (niem.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Martin_Suter&oldid=67877228”