Martina Anderson
Martina Anderson (ur. 16 kwietnia 1962 w Derry[1]) – północnoirlandzka polityk, ochotniczka Prowizorycznej Irlandzkiej Armii Republikańskiej, członkini Sinn Féin, posłanka do Parlamentu Europejskiego VII, VIII i IX kadencji.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
16 kwietnia 1962 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk |
| Partia | |
Życiorys edytuj
Urodziła się w wielodzietnej rodzinie, jako druga spośród dziesięciorga dzieci swoich rodziców. W młodości działała w PIRA. Pierwszy raz została tymczasowo aresztowana w wieku 18 lat pod zarzutami nielegalnego posiadania broni palnej i spowodowania wybuchu. Zwolniono ją za kaucją po dwumiesięcznym osadzeniu w zakładzie karnym dla kobiet[2]. Zatrzymano ją ponownie 24 czerwca 1985 w mieszkaniu w Glasgow razem z czterema innymi członkami IRA (w tym terrorystą Patrickiem Magee odpowiedzialnym za zamach bombowy na Grand Hotel w Brighton). 11 czerwca 1986 Martina Anderson została uznana winną planowania zamachów bombowych[3]. W 1989 podczas osadzenia zawarła związek małżeński z również więzionym członkiem IRA. W 1994 przetransportowano ją do więzienia na terytorium Irlandii Północnej. Zwolnienie z zakładu karnego uzyskała 10 listopada 1998 po podpisaniu porozumienia wielkopiątkowego[2][4].
Martina Anderson zadeklarowała odcięcie się od mechanizmów przemocy. Zaangażowała się w działalność partii Sinn Féin, została etatową działaczką tego ugrupowania[2]. W 2007 i w 2011 z okręgu wyborczego Foyle była wybierana w skład Zgromadzenia Irlandii Północnej. Od 2011 do 2012 wchodziła w skład regionalnego rządu w randze młodszego ministra. W 2012 objęła mandat posłanki do Europarlamentu, zastępując Bairbre de Brún, która zrezygnowała z zasiadania w PE. Martina Anderson przystąpiła do frakcji Zjednoczonej Lewicy Europejskiej i Nordyckiej Zielonej Lewicy[1]. W 2014 i 2019 z powodzeniem ubiegała się o europarlamentarną reelekcję[5][6].
Mandat europosłanki utraciła z końcem stycznia 2020 w związku z brexitem. W następnym miesiącu powróciła do Zgromadzenia Irlandii Północnej[7]. Zrezygnowała z mandatu w tym gremium w 2021[8].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2020-10-04].
- ↑ a b c Beyond the Wire. irelandsown.net. [dostęp 2012-06-13]. (ang.).
- ↑ Gareth Parry: Patrick Magee convicted of IRA terrorist attack. guardian.co.uk, 10 czerwca 1986. [dostęp 2012-06-13]. (ang.).
- ↑ The beauty queen bomber goes free. „Evening Standard”, 10 listopada 1998. (ang.).
- ↑ European Parliament election result – United Kingdom. europedecides.eu, 2014. [dostęp 2014-05-27]. (ang.).
- ↑ The UK’s European elections 2019. bbc.com. [dostęp 2019-05-30]. (ang.).
- ↑ Martina Anderson 'proud and honoured' to return to Stormont as new Foyle MLA. bbc.com, 1 lutego 2020. [dostęp 2020-11-21]. (ang.).
- ↑ Sinn Féin selects Pádraig Delargy and Ciara Ferguson as new Foyle MLAs. bbc.com, 8 września 2021. [dostęp 2022-04-26]. (ang.).