Mauryk[3] (Maurolicus muelleri) – gatunek małej morskiej, głębokowodnej ryby wężorokształtnej z rodziny przeźreniowatych (Sternoptychidae). Ma niewielkie znaczenie użytkowe.

Mauryk
Maurolicus muelleri[1]
(Gmelin, 1789)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

wężorokształtne

Rodzina

przeźreniowate

Podrodzina

Maurolicinae

Rodzaj

Maurolicus

Gatunek

mauryk

Synonimy
  • Salmo muelleri Gmelin, 1789
  • Scopelus humboldtii Yarrel, 1836
  • Argentina pennanti Walbaum, 1792
  • Maurolicus pennanti (Walbaum, 1792)
  • Scopelus borealis Nilsson, 1832
  • Scopelus maurolici Valenciennes, 1850
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Występowanie edytuj

Północno-wschodnia oraz południowa część Oceanu Indyjskiego, zachodnia część równikowej strefy Oceanu Spokojnego, Ocean Atlantycki po region arktyczny (do 70° N[4]), a także Morze Śródziemne[5]. Gatunek batypelagiczny. Przebywa zwykle na głębokościach 300–400 m p.p.m., ale spotykany jest w znacznie głębszych wodach, co najmniej do 1524 m[6]. Wykonuje dobowe migracje pionowe – w ciągu dnia przebywa w głębokich wodach, a w nocy podpływa ku powierzchni morza. Jest widywany przy burtach płynących statków. Często występuje w dużych zgrupowaniach[3].

 
U góry osobnik złowiony w 1995 w Cieśninie Mesyńskiej, u dołu fotofory mauryka

Cechy morfologiczne edytuj

Ciało wrzecionowate. Przeciętna jego długość wynosi 4 cm. Maksymalnie osiąga 8 cm długości całkowitej[6]. Oczy duże. Na bokach ciała rozmieszczone są liczne narządy świetlne. Płetwa grzbietowa bez kolców, wsparta na 9–11[6] (10–12[3]) miękkich promieniach. W płetwie odbytowej znajduje się 19–24[6] (24–30[3]) miękkich promieni. Występuje płetwa tłuszczowa. Pęcherz pławny jest dobrze rozwinięty, wypełniony gazem. Liczba kręgów: 33–35. Ubarwienie srebrzyste z ciemnobrązowym pasem biegnącym wzdłuż grzbietu. Pysk i szczęki przezroczyste z charakterystycznymi barwnymi cętkami[4].

Biologia i ekologia edytuj

 
Fotofory na nasadzie ogona mauryka (rysunek z 1882 roku)

Żywi się widłonogami i szczętkami. Dojrzałość płciową osiąga po ukończeniu roku życia. Tarło odbywa od marca do października. Samica składa 200–500 ziaren ikry[6] o średnicy 1,3–2[4] mm. Ikra unosi się do warstw powierzchniowych. Fotofory pojawiają się u młodych osobników mierzących od 5 do 23 mm długości standardowej[4].

Przypisy edytuj

  1. Maurolicus muelleri, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Maurolicus muelleri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. a b c d Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982, s. 212–213. ISBN 83-215-2103-7.
  4. a b c d Maurolicus muelleri. Marine Species Identification Portal. [dostęp 2014-02-01]. (ang.).
  5. W. N. Eschmeyer: Catalog of Fishes electronic version (3 Jan 2014). California Academy of Sciences. [dostęp 2014-02-01]. (ang.).
  6. a b c d e Maurolicus muelleri. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 1 lutego 2014]