Menarik kecilgatunek pająka z rodziny spachaczowatych i podrodziny Heteropodinae.

Menarik kecil
Grall et Jäger, 2022
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

pająki wyższe

Rodzina

spachaczowate

Podrodzina

Heteropodinae

Rodzaj

Menarik
Grall et Jäger, 2022

Gatunek

Menarik kecil

Taksonomia

edytuj

Gatunek i rodzaj opisane zostały po raz pierwszy w 2022 roku przez Elenę Grall i Petera Jägera[1][2] na łamach „Zootaxa”. Jako miejsce typowe wskazano arboretum Semengoh na zachodzie malezyjskiego stanu Sarawak. Nazwa rodzajowa oznacza po malajsku „atrakcyjny, fascynujący, interesujący”, zaś epitet gatunkowy oznacza po malajsku „mały”[1].

Morfologia

edytuj

Pająk osiągający od 3,4 do 4,75 mm długości ciała. U okazów przechowywanych w alkoholu karapaks jest żółtawobrązowy z półokrągłym wzorem brązowym i ciemnobrązowymi krawędziami bocznymi i tylną, sternum żółtawobiałe, szczękoczułki, nogogłaszczki i odnóża żółtawobrązowe, natomiast opistosoma (odwłok) od spodu żółta z brązowymi pasami po bokach, a z wierzchu brązowa z żółtym nakrapianiem i ciemnobrązowym tyłem, a u samicy także żółtym pasem poprzecznym. Szczękoczułki mają trzy zęby na krawędzi przedniej, sześć na tylnej, jedną szczecinkę eskortującą oraz 16 lub 17 drobnych ząbków intermarginalnych[1].

Nogogłaszczki samca charakteryzują się osadzoną na goleni proksymalnie, masywną apofizą retrolateralną o niemal nerkowato nabrzmiałej i zaopatrzonej w płatki części nasadowej oraz ostro zwężającym się ramieniu wierzchołkowym, wyrastającą z tegulum między siódmą lub ósmą godziną, masywną, zakrzywioną, ku szczytowi zwężoną sięgającą wyraźnie poza przednio-boczną krawędź cymbium apofizą tegularną, całkowitym zanikiem konduktora oraz u podstawy szerokim i dalej nitkowatym embolusem. Genitalia samicy cechują się szerszym niż dłuższym polem epigynalnym z dwoma długimi rożkami na przedzie i dwoma słabo widocznymi nabrzmiałościami po bokach. Epigyne pozbawione jest kieszonek epigynalnych i przegrody płatowej, w przedniej połowie zaopatrzone jest w owalny do szczelinastego przedsionek z połączonymi otworami kopulacyjnymi. W tylnej części szerszej niż dłuższej wulwy leżą duże, kuliste spermateki i długie, cienkie przewody zapładniające, biorące początek tylno-bocznie i zakończone przednio-bocznie[1].

Rozprzestrzenienie

edytuj

Pająk orientalny, endemiczny dla Borneo, znany tylko z lokalizacji typowej na terenie malezyjskiego stanu Sarawak[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Elena Grall, Peter Jäger. Four new genera of Heteropodinae Thorell, 1873 from Malaysia, Brunei and Papua New Guinea (Araneae: Sparassidae). „Zootaxa”. 5169 (1), s. 1-25, 2022. DOI: 10.11646/zootaxa.5169.1.1. 
  2. Norman I. Platnick: Gen. Menarik Grall & Jäger, 2022. [w:] The World Spider Catalog [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2023-09-10].