Menippos (gr.: Μένιππος; IV/III w. p.n.e.) – pochodzący z Gadary syryjskiej, hellenistyczny pisarz oraz filozof ze szkoły cynickiej.

Menippos, Diego Velázquez

Pisał prozą przemieszaną wierszem. Tym samym stworzył tzw. satyrę menippejską, a jego twórczość była inspiracją dla późniejszych twórców (m.in. Lukiana, Seneki, Petroniusza)[1]. Pisał swe dzieła z cynicką ironią. Krytykował ludzi i bogów. Powagę treści mieszał z motywami komedii i parodii, przez co zyskał przydomek spudogeloios (poważny śmieszek). Z jego dzieł zachowały się 2 drobne fragmenty oraz 3 tytuły:

  • DiathekaiTestamenty
  • Epistolai kekompseumenai apo tu ton theon prosopuListy bogów niby przez bogów ułożone
  • NekyiaOdwiedziny w Podziemiu[2]

Menippos był najprawdopodobniej niewolnikiem, a życie, jakie prowadził, było dalekie od głoszonych ideałów cynickich. Cenił dobra materialne i pożyczał pieniądze na wysoki procent. Po zmowie dłużników i utracie całego majątku miał się powiesić[3].

Przypisy edytuj

  1. Giovanni Reale: Historia filozofii starożytnej. T. 3. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2004, s. 70. ISBN 83-7363-194-1.
  2. Anna Świderkówna, Słownik pisarzy antycznych, WP Warszawa 1982, s. 315
  3. Giovanni Reale: Historia filozofii starożytnej. T. 3. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2004, s. 68. ISBN 83-7363-194-1.

Bibliografia edytuj

  • Słownik pisarzy antycznych red. Anna Świderkówna WP Warszawa 1982