Meredith Rainey-Valmon
Meredith Lee Rainey-Valmon (ur. 15 października 1968 w Brooklynie[1]) – amerykańska lekkoatletka specjalizująca się w biegach średniodystansowych, przede wszystkim w konkurencji biegu na 800 metrów. Dwukrotna uczestniczka igrzysk olimpijskich (Barcelona, Atlanta), sześciokrotna uczestniczka mistrzostw świata (czterokrotna na stadionie i dwukrotna w hali), dwukrotna medalistka igrzysk panamerykańskich, uczestniczka uniwersjady.
| Pełne imię i nazwisko |
Meredith Lee Rainey-Valmon | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||
| Wzrost |
168 cm[1] | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Jest żoną Andrewa Valmona, również lekkoatlety[1].
Przebieg kariery edytuj
W 1989 roku reprezentowała swój kraj na rozgrywanej w Duisburgu uniwersjadzie. W konkurencji biegu na 800 m wywalczyła w finałowym etapie 8. miejsce. Dwa lata później była uczestniczką halowych mistrzostw świata w Sewilli, gdzie w tej samej konkurencji także awansowała do finału, zajmując ostatecznie 6. miejsce. Startowała również w mistrzostwach świata w Tokio, ale zmagania zakończyła w fazie eliminacji[2].
Na rozgrywanych w Barcelonie igrzyskach olimpijskich uzyskała w eliminacjach czas 2:01,33. Dało jej to 3. miejsce w grupie eliminacyjnej, ale rezultat nie dał awansu do półfinału[3].
W 1993 roku ponownie wystąpiła na mistrzostwach świata, w ramach których tym razem udało się jej zakwalifikować do finału, zajmując w nim 5. miejsce. Tą samą lokatę wywalczyła też na światowym czempionacie w Göteborgu[2]. Startowała na igrzyskach obu Ameryk w Mar del Plata, gdzie otrzymała złoty medal[4].
Uczestniczyła także w igrzyskach olimpijskich w Atlancie. Odpadła ona w półfinale, uzyskując rezultat czasowy 1:59,36 plasujący Amerykankę na 7. miejscu w grupie (wcześniej przebrnęła przez eliminacje, zajmując w grupie 4. miejsce z czasem 1:59,96)[5].
W 1999 roku zdobyła drugi w karierze medal igrzysk panamerykańskich, ponadto zajęła 4. miejsce podczas halowych mistrzostw globu. Ostatni start z jej udziałem miał miejsce w Sacramento podczas mistrzostw Stanów Zjednoczonych rozegranych w lipcu 2000 roku, wówczas Amerykanka zajęła 4. miejsce w finale konkursu biegu na 800 m[2].
Osiągnięcia edytuj
Wszystkie poniższe rezultaty dotyczą konkurencji biegu na 800 m.
| Rok | Zawody | Miasto | Miejsce | Wynik |
|---|---|---|---|---|
| 1989 | Uniwersjada |  Duisburg |
8. | 2:04,55 |
| 1991 | Halowe mistrzostwa świata |  Sewilla |
6. | 2:04,82 |
| 1991 | Mistrzostwa świata |  Tokio |
3. H | 2:04,84 |
| 1992 | Igrzyska olimpijskie | Barcelona |
3. H | 2:01,33 |
| 1993 | Mistrzostwa świata | Stuttgart |
5. | 1:59,57 |
| 1993 | Finał Grand Prix IAAF |  Londyn |
5. | 2:00,34 |
| 1995 | Igrzyska panamerykańskie |  Mar del Plata |
 |
1:59,44 |
| 1995 | Mistrzostwa świata |  Göteborg |
5. | 1:58,20 |
| 1995 | Finał Grand Prix IAAF |  Monako |
6. | 1:58,42 |
| 1996 | Igrzyska olimpijskie |  Atlanta |
7. SF | 1:59,36 |
| 1999 | Halowe mistrzostwa świata | Maebashi |
4. | 1:59,11 |
| 1999 | Igrzyska panamerykańskie |  Winnipeg |
.svg){kind=small} |
2:01,51 |
| 1999 | Mistrzostwa świata | Sewilla |
3. H | 2:00,86 |
| 1999 | Finał Grand Prix IAAF | Monachium |
8. | 2:03,40 |
| Źródło: [2][4] | ||||
W swej karierze zdobyła trzy tytuły mistrzyni Stanów Zjednoczonych, wszystkie wywalczone w Atlancie. W 1996 została mistrzynią kraju, natomiast halowe tytuły mistrzowskie otrzymała w 1995 i 1999 roku[2].
Rekordy życiowe edytuj
- bieg na 400 m – 52,60 (13 sierpnia 1990, Grosseto)
- bieg na 800 m – 1:57,04 (17 czerwca 1996, Atlanta)
- bieg na 1500 m – 4:19,66 (3 kwietnia 1999, Durham)
- Halowe
Źródło: [2]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Meredith Rainey. olympedia.org. [dostęp 2023-12-15]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Meredith RAINEY-VALMON | Profile. worldathletics.org. [dostęp 2023-12-15]. (ang.).
- ↑ Official Report of the Games of the XXV Olympiad, Barcelona 1992, v. 5. digital.la84.org. s. 68. [dostęp 2023-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-08)]. (ang.).
- ↑ a b Meredith Rainey-Valmon. athleticspodium.com. [dostęp 2023-12-15]. (ang.).
- ↑ Official Report of the Centennial Olympic Games, v.3. digital.la84.org. s. 75-76. [dostęp 2023-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-01)]. (ang.).