Wikipedia

Metropolitalne Wyższe Seminarium Duchowne we Wrocławiu

Wrocławskie katolickie seminarium duchowne

Metropolitalne Wyższe Seminarium Duchowne we Wrocławiu – seminarium duchowne we Wrocławiu, kształcące księży katolickich dla archidiecezji wrocławskiej.

Metropolitalne Wyższe Seminarium Duchowne we Wrocławiu
Ilustracja
Metropolitalne Wyższe Seminarium Duchowne we Wrocławiu
Data założenia

1947

Państwo

 Polska

Adres

pl. Katedralny 14
50-329 Wrocław

Rektor

ks. prof. dr hab. Włodzimierz Wołyniec

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Metropolitalne Wyższe Seminarium Duchowne we Wrocławiu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Metropolitalne Wyższe Seminarium Duchowne we Wrocławiu”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Metropolitalne Wyższe Seminarium Duchowne we Wrocławiu”
Ziemia51°06′52,9″N 17°02′53,7″E/51,114694 17,048250
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Neogotycki budynek Seminarium oddany w 1894 – widok z wieży archikatedry
Kaplica w budynku seminarium

Historia edytuj

Utworzone przez bpa Kaspra z Łagowa w październiku 1565 w wyniku realizacji uchwał Soboru Trydenckiego. Formowało wówczas powołanych do kapłaństwa od Śląska Cieszyńskiego aż po Brandenburgię. Pierwszym rektorem seminarium był kanonik dr Teodor Lindanus. Pierwsi alumni zamieszkali w jednym z budynków kapitulnych, a na wykłady uczęszczali do kościoła św. Marcina. W 1572 wybudowano dla alumnów specjalny budynek nad Odrą, tzw. Alumnat. W 1575 wrocławski biskup Marcin Gerstmann, chcąc ochronić alumnów przed nadmiernym wpływem protestantyzmu, przeniósł seminarium do Nysy. Seminarium zaczęli prowadzić jezuici z Nysy. W 1656 seminarium powróciło do Wrocławia, a od 1702 klerycy studiowali na powstałej wówczas dwuwydziałowej Akademii Leopoldyńskiej, później zaś na wydziale teologii katolickiej utworzonego w 1811 nowego Uniwersytetu. Aż do 1918 uniwersyteckie studium teologii trwało siedem semestrów, a następnie kandydaci do kapłaństwa wstępowali na rok do Alumnatu wrocławskiego, aby bezpośrednio przygotować się do pracy duszpasterskiej. Studenci teologii mieszkali w konwikcie, od 1895 w nowo zbudowanym Collegium Georgianum przy pl. Katedralnym 14. Klerycy mieszkali w odbudowanym w 1731 Alumnacie na Ostrowie Tumskim, który w związku z wydłużeniem przez Stolicę Apostolską okresu formacji do 6 lat okazał się zbyt mały. W 1935 oddano do użytku nowy Alumnat (Albertinum) na wrocławskich Karłowicach, przy obecnej ul. Przybyszewskiego.

Po wojnie seminarium zainaugurowało swoją działalność 8 października 1947. Na pierwszy rok zgłosiło się 24 alumnów. W okresie powojennym seminarium wykształciło i uformowało 1500 księży pracujących głównie w archidiecezji wrocławskiej, ale także w wielu krajach Europy i poza jej granicami.

W 1968 Stolica Apostolska erygowała Papieski Wydział Teologiczny, pozwalający rozwijać naukowy warsztat seminarium. Od 1990-2019 z inicjatywy ks. kardynała Henryka Gulbinowicza powstało, jako prekursorskie w Polsce, a drugie w Europie, przedsięwzięcie – Annus Propedeuticus, czyli specjalna formacja dla roku pierwszego. Miała ona miejsce w klasztorze pocysterskim w Henrykowie.

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Metropolitalne_Wyższe_Seminarium_Duchowne_we_Wrocławiu&oldid=68736026”