Michał Kałkuć[2][3] (Kałkus[4][5]) (ur. 24 września 1898 w Luborzycy, zm. 3 września 1920 w Czerkasach[2]) – żołnierz Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Michał Kałkuć
Ilustracja
starszy ułan[1] starszy ułan[1]
Data i miejsce urodzenia

24 września 1898
Luborzyca

Data i miejsce śmierci

3 września 1920
pod Czerkasami

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

1 pułk ułanów

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Życiorys edytuj

Urodził się w rodzinie Jana i Marianny z Brożków. Absolwent szkoły powszechnej. Początkowo pracował w gospodarstwie ojca, a w 1919 ochotniczo wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego i otrzymał przydział do 4 szwadronu 1 pułku Ułanów Krechowieckich[5]. W jego składzie walczył na frontach wojny polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej. W sierpniu 1920 w walce pod wsią Dzibułki, gdzie pełnił funkcję ordynansa: swoją pełną poświęcenia postawą przyczynił się do sprawnej współpracy szwadronu z pozostałymi pododdziałami. Zginął pod Czerkasami pochowany na miejscowym cmentarzu. Za działania na polu walki odznaczony został pośmiertnie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[6].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Lista strat 1934 ↓, s. 327, tu ułan.
  2. a b Lista strat 1934 ↓, s. 327.
  3. Wojciechowski 1929 ↓, s. 50 „Kalkuć”, s. 52 „Kaukus”.
  4. Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 364, 412.
  5. a b Polak (red.) 1991 ↓, s. 61.
  6. Polak (red.) 1991 ↓, s. 62.
  7. Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 412.

Bibliografia edytuj