Michał Nawka (ur. 22 listopada 1885, zm. 16 marca 1968 w Budziszynie) – łużycki działacz narodowy, nauczyciel, poeta i publicysta.

Michał Nawka
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1885
Radibor

Data i miejsce śmierci

16 marca 1968
Budziszyn

Instrumenty

organy

Zawód

kompozytor, organista, dyrygent, pedagog, publicysta

Odznaczenia
Krzyż Pro Ecclesia et Pontifice (od 1908)

Ukończył katolickie seminarium nauczycielskie w Budziszynie. Po zakończeniu I wojny światowej włączył się w pracę na rzecz łużyckich organizacji społecznych i kulturalnych. W 1920 roku uczestniczył w zlocie Sokołów w Pradze. Współpracował z uniwersytetem ludowym w Dalkach. Książki jego autorstwa były wykorzystywane do nauki w polskim gimnazjum w Bytomiu, gdzie uczyli się także Serbołużyczanie. Po roku 1934 Nawka był prześladowany przez hitlerowców za „uporczywe” kontakty z Czechami i Polakami. Został za to zesłany z Łużyc do Kamienicy gdzie pomagał czeskim i polskim robotnikom przymusowym podczas II wojny światowej. Pisał bajki dla dzieci, poezję i publicystykę. Był organistą, dyrygentem chóralnym, kompozytorem oraz autorem licznych tekstów piosenek. Tłumaczył także na łużycki dzieła z języka polskiego.

Grobowiec Michała Nawki

Bibliografia

edytuj
  • Kito Lorenc: Serbska poezija 6. Michał Nawka. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1978
  • Zbigniew Kościów: Michał Nawka. Puće žiwjenja a skutkowanja. Wobrys. Budyšin 1994
  • Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn: Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984
  • Dietrich Šołta: Stawizny serbskeho pismowstwa III. dźěl. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1990
  • Jurij Młynk: Michał Nawka jako prozaist. Lětopis 12/1. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1965, s. 18–44
  • Jurij Młynk: Michał Nawka jako basnik. Lětopis 13/2. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1966, s. 164–200
  • Rudolf Jentsch: Michał Nawka zum 80. Geburtstag. Zeitschrift für Slawistik 10 (1965), s. 795–796