Mieczysław Bodalski

Mieczysław Bodalski (ur. 20 września 1918 w Szumanie-Pustołach, zm. 13 marca 1978 w Warszawie) – działacz polityczny i społeczny. Poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, III i IV kadencji.

Mieczysław Bodalski
Data i miejsce urodzenia

20 września 1918
Szumanie-Pustoły

Data i miejsce śmierci

13 marca 1978
Warszawa

Zawód, zajęcie

polityk

Stanowisko

poseł do KRN, na Sejm Ustawodawczy i na Sejm PRL I, III i IV kadencji (1945–1956, 1961–1969)

Partia

PPR (1943–1948)
PZPR (1948–1978)

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Partyzancki Medal 10-lecia Polski Ludowej

Życiorys edytuj

Syn wiejskiego kowala Wacława oraz Cecylii. Skończył 7 klas szkoły powszechnej, w 1937 uczył się w szkole rolniczej, a w 1938 był na kursie Szkoły Spółdzielczej w Warszawie. W 1935 organizował koło Centralnego Związku Młodej Wsi „Siew”. W 1939 pracował w Spółdzielni Rolniczo-Handlowej w Ciechanowie. W czasie II wojny światowej członek Gwardii Ludowej (od czerwca 1942) i Armii Ludowej w stopniu kapitana. Należał do Polskiej Partii Robotniczej od lutego 1943, a od 1948 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. 3 maja 1945 został posłem do Krajowej Rady Narodowej, reprezentując PPR. W PPR był kierownikiem Wydziału Rolnego Komitetu Warszawskiego (1945–1946), I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego w Białymstoku (1945–1947) oraz zastępcą kierownika Wydziału Rolnego Komitetu Centralnego (1947). W latach 1948–1959 był zastępcą członka, a następnie (do 1965) członkiem Komitetu Centralnego PZPR.

Od 1947 do 1949 pełnił funkcję sekretarza generalnego Głównego Związku Samopomocy Chłopskiej. W latach 1949–1951 był I sekretarzem Warszawskiego Komitetu Wojewódzkiego PZPR. W latach 1952–1957 zajmował stanowisko wiceministra państwowych gospodarstw rolnych. Od 1957 do 1959 pełnił funkcję I sekretarza KW PZPR w Koszalinie. Poseł na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, III i IV kadencji.

Był odznaczony Orderem Sztandaru Pracy II klasy, Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Partyzanckim, Medalem 10-lecia Polski Ludowej oraz Złotą Odznaką honorową „Za Zasługi dla Warszawy” (1967)[1].

Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym na Powązkach (kwatera B4-tuje-15)[2].

Przypisy edytuj

  1. Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 13, 15 sierpnia 1967, s. 1-2.
  2. Wyszukiwarka grobów w Warszawie. [dostęp 2020-08-17].

Bibliografia edytuj