Mierzym

wieś w województwie zachodniopomorskim

Mierzymwieś w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Świeszyno[7]. Jest miejscowością sołecką[8].

Mierzym
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

koszaliński

Gmina

Świeszyno

Liczba ludności (2022)

194[2]

Strefa numeracyjna

94[3]

Kod pocztowy

76-024[4]

Tablice rejestracyjne

ZKO[5]

SIMC

0313242[6]

Położenie na mapie gminy Świeszyno
Mapa konturowa gminy Świeszyno, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Mierzym”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Mierzym”
Ziemia54°07′40″N 16°12′42″E/54,127778 16,211667[1]

Według regionalizacji fizycznogeograficznej Mierzym leży na obszarze megaregionu Pozaalpejska Europa Środkowa, prowincji Nizina Środkowoeuropejska, podprowincji Pojezierza Południowobałtyckie, makroregionu Pobrzeże Koszalińskie (313.4), mezoregionu Równina Białogardzka (313.42)[9]. Kondracki i Richling zaklasyfikowali mezoregion do typu wysoczyzn młodoglacjalnych przeważnie z jeziorami, w większości o charakterze gliniastym, falistym lub płaskim[10][11].

Świetlica wiejska w Mierzymiu

Polska nazwa Mierzym została nadana 1 lipca 1947 zgodnie z Rozporządzeniem Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości, zastępując niemieckie Mersin[12]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego[13][14].

31 grudnia 2015 we wsi mieszkały 224 osoby[15]. 8 października 2012 liczyła 240 osób[16].

W Mierzymiu znajduje się park dworski z pierwszej połowy XIX wieku, wpisany do rejestru zabytków 11 października 1980 pod poz. 1133 na podstawie decyzji nr Kl.IV-5340/46/80[17][16]. W wojewódzkiej ewidencji zabytków znajduje się zespół folwarczny oraz stodoła przy budynku mieszkalnym nr 11. Z obszaru miejscowości do rejestru zabytków wpisane są także 24 stanowiska archeologiczne[16].

W miejscowości od 1967 funkcjonuje ochotnicza straż pożarna. Gospodarstwo rolne prowadzi tu Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Państwowego Instytutu Badawczego (oddział w Boninie). Do dyspozycji mieszkańców jest świetlica wiejska. Infrastrukturę sportowo-rekreacyjną tworzą m.in. plac zabaw i boiska do piłki nożnej i siatkowej[15].

1 stycznia 1989 0,06 ha wsi włączono do Koszalina[18].

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 79982
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 30 października 2013 r. w sprawie planu numeracji krajowej dla publicznych sieci telekomunikacyjnych, w których świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne. (Dz.U. z 2013 r. poz. 1281)
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., styczeń 2019, s. 777 [zarchiwizowane 2019-01-14].
  5. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 11 grudnia 2017 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów oraz wymagań dla tablic rejestracyjnych. (Dz.U. z 2017 r. poz. 2355)
  6. Rejestr TERYT. Przeglądanie. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2021-02-06]. (pol.).
  7. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  8. Uchwała Nr VIII/43/07 Rady Gminy w Świeszynie z dnia 31 maja 2007 r. w sprawie uchwalenia Statutu Sołectwa Mierzym. Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego, nr 83 poz. 1369 – Szczecin, dnia 16 lipca 2007 r. [dostęp 2021-02-06]. (pol.).
  9. Geoserwis Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2021-02-06]. (pol.).
  10. Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014, s. 46. ISBN 978-83-01-16022-7.
  11. Jerzy Kondracki, Andrzej Richling. Regiony fizycznogeograficzne, skala 1:1 500 000. Warszawa: Główny Geodeta Kraju, 1994.
  12. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 lipca 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości. (M.P. z 1947 r. nr 111, poz. 719)
  13. Ustawa z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych. (Dz.U. z 1975 r. nr 16, poz. 91)
  14. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 maja 1975 r. w sprawie określenia miast oraz gmin wchodzących w skład województw. (Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92)
  15. a b Sołectwo Giezkowo. Urząd Gminy Świeszyno. [dostęp 2021-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-26)]. (pol.).
  16. a b c Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Świeszyno. Rada Gminy Świeszyno. [dostęp 2021-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-13)]. (pol.).
  17. Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków – stan na 31 grudnia 2019 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2021-02-06]. (pol.).
  18. M.P. z 1988 r. nr 36, poz. 337