Mietelnik piaskowy

Mietelnik piaskowy
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	goździkopodobne
Rząd	goździkowce
Rodzina	szarłatowate
Rodzaj	basja
Gatunek	mietelnik piaskowy
	Nazwa systematyczna
	Bassia laniflora (S.G.Gmel.) A.J.Scott; Feddes Repert. 89: 108 (1978)
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mietelnik piaskowy (Bassia laniflora (S.G.Gmel.) A.J.Scott) – gatunek rośliny z rodziny szarłatowatych. Występuje w południowej, środkowej i wschodniej Europie oraz w zachodniej i środkowej Azji^[3]. W Polsce jest gatunkiem rzadkim; rośnie głównie w dolinach: środkowej Wisły oraz Bugu^[4].

Morfologia edytuj

Łodyga: Srebrzysto owłosiona, rozgałęziona, o wysokości 15-70 cm^[5].
Liście: Srebrzysto owłosione, nitkowate, z bruzdą na dolnej stronie^[5].
Kwiaty: Zebrane w 1-3-kwiatowe kłębiki w kątach podsadek, te z kolei zebrane w ulistnione kłosy. Okwiat owłosiony. Skrzydełka okwiatu duże, przejrzyste, cienkie, dłuższe od jego średnicy, rombowe lub łopatkowate. Słupek spłaszczony z góry^[5].
Owoc: Orzeszek^[5].

Biologia i ekologia edytuj

Pokrój roślin

Roślina jednoroczna. Kwitnie od lipca do września. Rośnie na piaskach nadrzecznych. Liczba chromosomów 2n =18^[6]. Gatunek charakterystyczny śródlądowych muraw napiaskowych ze związku Koelerion glaucae oraz zespołu Kochietum arenariae^[7].

Zagrożenia i ochrona edytuj

Roślina umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii EN zagrożony^[8].

Przypisy edytuj

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-12-13] (ang.).
↑ ^a ^b Bassia laniflora (S.G.Gmel.) A.J.Scott, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-01-18] .
↑ Zając A., Zając M.: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej, Instytut Botaniki, Uniwersytet Jagielloński, 2001. ISBN 978-83-61191-72-8.
↑ ^a ^b ^c ^d Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969
↑ Rutkowski Lucjan: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
↑ Matuszkiewicz Władysław: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: PWN, 2001. ISBN 83-01-13520-4.
↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-12-13] (ang.).

[powo-3] Bassia laniflora (S.G.Gmel.) A.J.Scott, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-01-18] .

[4] Zając A., Zając M.: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej, Instytut Botaniki, Uniwersytet Jagielloński, 2001. ISBN 978-83-61191-72-8.

[szafer-5] Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969

[klucz-6] Rutkowski Lucjan: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[7] Matuszkiewicz Władysław: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: PWN, 2001. ISBN 83-01-13520-4.

[8] Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

[3]

[4]

[1]

[2]

[5]

[6]

[7]

[8]