Mikołaj Małachowski (1730–1784)
Mikołaj Małachowski hrabia herbu Nałęcz (ur. 1730 roku, zm. 29 września 1784 roku) – wojewoda sieradzki od 1775, wojewoda łęczycki od 1773, starosta opoczyński w latach 1752-1783[1], rotmistrz chorągwi 2. Brygady Kawalerii Narodowej[2], rotmistrz powiatu opoczyńskiego w 1764 roku.
 Nałęcz | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
1730 |
| Data śmierci |
29 września 1784 |
| Ojciec | |
| Matka |
Izabela z Humieckich |
| Żona |
Marianna Ewa z Męcińskich |
| Dzieci |
1) Izabela Małachowska (po mężu Rostworowska) |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujSyn Jana i Izabeli de Rychty Humieckiej, brat Jacka, Antoniego i Stanisława. Ożenił się z Marianną Ewą Męcińską w 1759. Miał z nią córkę Izabelę (żonę Franciszka Ksawerego Rostworowskiego) i 2 synów: Jana Nepomucyna (1764–1822) i Stanisława Aleksandra (1770–1849).
Wybrany posłem na sejm 1756 roku z powiatu opoczyńskiego[3]. Był posłem z województwa sandomierskiego na sejm 1758 roku[4]. Poseł na sejm nadzwyczajny 1761 roku z województwa sandomierskiego[5]. 29 kwietnia 1761 roku zerwał sejm nadzwyczajny[6]. Poseł na sejm 1762 roku[7]. Był członkiem konfederacji Czartoryskich w 1764 roku[8]. Był posłem na sejm konwokacyjny (1764)[9]. W 1764 roku był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego z województwa sandomierskiego[10]. Poseł, wojewoda łęczycki od 1773, wojewoda sieradzki od 1775 oraz starosta opoczyński. Został właścicielem wsi: Kozłów i miasta Włoszczowy. Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku[11]. Odznaczony Orderem Orła Białego 13 grudnia 1776, a wcześniej w 1766 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[2].
Dziedzic dóbr Końskie. Do odziedziczonego po dziadzie Stanisławie tytuł hrabiowskiego Rzeczypospolitej, dołączył otrzymany w Wiedniu w 1780 tytuł hrabiego galicyjskiego[12].
Pochowany w kościele pw. NMP we Włoszczowie, gdzie do dziś można oglądać jego nagrobek z czarnego marmuru. W tym samym mieście znajduje się kaplica pw. Wszystkich Świętych wzniesiona przez jego małżonkę Ewę z Męcińskich w 1787 roku, po jego śmierci jako voto dziękczynne.
Przypisy
edytuj- ↑ Urzędnicy województwa sandomierskiego XVI-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Krzysztof Chłapowski i Alicja Falniowska-Grabowska. Kórnik 1993, s. 196.
- ↑ a b Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Wojsko koronne. Sztaby i kawaleria, Kraków 2002, s. 131.
- ↑ Kuryer Polski, 1756, nr CLXIII, [b.n.s.]
- ↑ Diarjusze sejmowe z wieku XVIII.T.III. Diarjusze sejmów z lat 1750, 1752, 1754 i 1758, Warszawa 1937, s. 284.
- ↑ Porządek JJ WW Ich Mciow Panow Posłow Obranych na Seym Extraordynaryiny Warszawski, Dnia 27. Kwietnia 1761, [b.n.s]
- ↑ Manifest jaśnie wielmożnych ichmciów panów posłów na sejm extraordynaryjny warszawski dnia 27. kwietnia r. 1761. zaczęty [b.n.s]
- ↑ Kuryer Warszawski 1762, nr 71, [b.n.s]
- ↑ Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 91.
- ↑ Zestawienie według województw, nazwisk, posłów zasiadających na sejmie convocationis 1764 r., Archiwum Państwowe Poznań, Zespół Akta braci czeskich rkps 2105, k. 3.
- ↑ Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 45.
- ↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 527.
- ↑ Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej. T. X, s. 174