Mistrzostwa Świata w Snookerze 1993

Mistrzostwa świata
Liczba uczestników	32
Miejsce	Crucible Theatre, Sheffield
Zwycięzca	Stephen Hendry
II miejsce	Jimmy White
Najwyższy break	144 Steve Davis
Rozegrane mecze	31

Mistrzostwa Świata w Snookerze 1993 (ang. 1993 Embassy World Snooker Championship) − ostatni a zarazem najważniejszy turniej w sezonie 1992/1993, rozegrany w dniach 17 kwietnia - 3 maja 1993 roku w Crucible Theatre w Sheffield.

Mistrzostwa wygrał Szkot Stephen Hendry, który w finale pokonał pewnie Anglika Jimmy'ego White'a 18–5, broniąc tym samym tytułu wywalczonego w poprzednim sezonie.

Nagrody^[1]

Zwycięzca: £175 000
II miejsce: £105 000
Półfinalista: £52 000
Ćwierćfinalista: £26 000
Ostatnia 16: £14 000
Ostatnia 32: £8 000

Najwyższy break w fazie telewizyjnej: £14 400

Wydarzenia związane z turniejem

Stephen Hendry i Alan McManus spotkali się przy snookerowym stole w meczu półfinałowym. Był to pierwszy szkocko-szkocki pojedynek w półfinale mistrzostw świata.
W drugim meczu półfinałowym zagrał James Wattana, który stał się pierwszym zawodnikiem w historii snookera z dalekiego Wschodu, który dotarł do półfinału mistrzostw świata.
Ronnie O’Sullivan debiutując w tegorocznej edycji snookerowych mistrzostw świata (w wieku 17 lat i 5 miesięcy) stał się drugim najmłodszym debiutantem mistrzostw. Najmłodszym nadal pozostał Stephen Hendry, który zadebiutował w 1986 roku.
Podczas tego turnieju padło 35 breaków stupunktowych. Pobity został tym samym rekord z mistrzostw świata w 1991 roku.
Autorem najwyższego breaka turnieju był Steve Davis budując breaka w wysokości 144 punktów.
Do finału awansował Anglik Jimmy White, dla którego był to piąty udział w finale mistrzostw świata, a zarazem czwarty z rzędu.
Wygrywając 10 ostatnich frame'ów meczu finałowego Mistrzostw Świata 1992 przeciwko Jimmy'emu White'owi, oraz 9 partii meczu pierwszej rundy przeciwko Danny'emu Fowlerowi, Stephen Hendry wygrał 19 partii z rzędu, co stanowi nie pobity do tej pory rekord zwycięskich kolejnych frame'ów.
W finale tegorocznej edycji mistrzostw świata Szkot Stephen Hendry pokonał pewnie Anglika Jimmy'ego White'a 18–5, broniąc tym samym tytułu mistrzowskiego. Był to tym samym trzeci tytuł mistrza świata zdobyty przez Hendry'ego, a drugi z rzędu.

Drabinka turniejowa^[1]


1. runda Lepszy w 19 frame'ach		2. runda Lepszy w 25 frame'ach		Ćwierćfinały Lepszy w 25 frame'ach		Półfinały Lepszy w 31 frame'ach		Finał Lepszy w 35 frame'ach



Stephen Hendry	10

Danny Fowler	1
		Stephen Hendry	13

		Darren Morgan	4
Darren Morgan	10

Les Dodd	6
				Stephen Hendry	13

				Nigel Bond	7
Nigel Bond	10

Spencer Dunn	4
		Nigel Bond	13

		Gary Wilkinson	7
Gary Wilkinson	10

Dean Reynolds	4
						Stephen Hendry	16

						Alan McManus	9
Neal Foulds	10

Brian Morgan	5
		Neal Foulds	13

		Martin Clark	7
Martin Clark	10

Karl Payne	6
				Neal Foulds	11

				Alan McManus	13
Alan McManus	10

Ronnie O’Sullivan	7
		Alan McManus	13

		Steve Davis	11
Steve Davis	10

Peter Ebdon	3
								Stephen Hendry	18

								Jimmy White	5
Jimmy White	10

Joe Swail	4
		Jimmy White	13

		Doug Mountjoy	6
Doug Mountjoy	10

Alain Robidoux	6
				Jimmy White	13

				Dennis Taylor	8
Dennis Taylor	10

Tony Drago	9
		Dennis Taylor	13

		Terry Griffiths	11
Terry Griffiths	10

David Roe	6
						Jimmy White	16

						James Wattana	9
James Wattana	10

Tony Jones	7
		James Wattana	13

		Steve James	7
Steve James	10

Johnny Giles	2
				James Wattana	13

				John Parrott	6
Willie Thorne	10

Shaun Mellish	6
		Willie Thorne	9

		John Parrott	13
John Parrott	10

Stephen O’Connor	3