Mokowo
 |
Ten artykuł od 2009-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Mokowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie lipnowskim, w gminie Dobrzyń nad Wisłą.
| wieś | |
.jpg) Kościół pw. Świętej Trójcy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (III 2011) |
222[2] |
| Strefa numeracyjna |
54 |
| Kod pocztowy |
87-607[3] |
| Tablice rejestracyjne |
CLI |
| SIMC |
0862397 |
Położenie na mapie gminy Dobrzyń nad Wisłą  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu lipnowskiego  | |
 52°41′35″N 19°20′50″E/52,693056 19,347222[1]
| |
Podział administracyjny edytuj
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mokowo, po jej zniesieniu w gromadzie Chalin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego.
Demografia edytuj
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 222 mieszkańców[2]. Jest jedenastą co do wielkości miejscowością gminy Dobrzyń nad Wisłą.
Parafia katolicka edytuj
We wsi znajduje się parafia pw. św. Marii Magdaleny[4].
Obiekty zabytkowe edytuj
Grodzisko pierścieniowate średniowieczne, początki XIII-XVI w. Położone około 350 m na wschód od kościoła parafialnego. Usytuowane na wzniesieniu w terenie bagiennym, na zachodnim brzegu jeziora Chalińskiego. Podstawa zbliżona do koła o wymiarach 77 x 86 m, z majdanem 30 x 38 m. Początkowo gród książęcy, następnie braci chrystusowych Dobrzyńców, a z ich darowizny w 1233 r. prepozytora dobrzyńskiego, ponownie książęcy w latach 1235-1304, potem w rękach właścicieli wsi Makowskich i Chudzewskich herbu Pobóg. Materiał ruchomy: węgle drzewne, ułamki ceramiki naczyniowej z połowy XIII wieku do początku XVI w.
Kościół parafialny pod wezwaniem Świętej Trójcy (parafia wzmiankowana w 1401 r.). Wzniesiony w latach 1936-1938 przez ks. B. Pszczólkowskiego, w miejsce spalonego w 1915 r., drewnianego z 1699 r. Murowany z cegły, otynkowany wewnątrz. Korpus główny na rzucie krzyża z niższymi po bokach w osi skrajnej dwoma prostokątami i nieco niższymi od nawy dobudówkami. Od frontu szczyt dwu schodkowy z trójkątnymi szczycikami, zwieńczony kamiennym krzyżem. Dach siodłowy z latarnią przy prezbiterium, nakrytą hełmem z sygnaturką i zwieńczoną metalowym krzyżem. Wystrój wnętrza i wyposażenie niejednolite stylowo. W ołtarzu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem przywieziony z Wołynia. Malowany na desce, zapewne z przełomu XVI/XVII w., w sukienkach metalowych, regencyjnych z około 1730 r. Na obrazie zapis melodyczny, pod którym minuskułą renesansową staropolski tekst pieśni Bogurodzica: Bogu rodzica dziewicza bogem slawiena [Maria] syna gospodzina matka slawena Maria Niszczi nam sposczi nam [Kyrieleyson] Twego dziela zbawiciela Bozicze Kyrieleyson Wsnisz glosu Napelni mysli człowiecze Wslisz modlitwe josz nosimy To dacz racz jegosz prosimy a na swiecze sbożny pobyt po swecze rajski przebyt kyrieleyson.
Monstrancja regencyjna, przypuszczalnie przywieziona z Wołynia, (przez księdza Stanisława Sikorskiego) o czym świadczy częściowo zalana ołowiem inskrypcja fundacyjna: R. p. 1731 Janik Mon[ch]i[l]ien – dalej nieczytelna, na końcu dodano: Mokowa.
Na cmentarzu przykościelnym kostnica z 1. połowy XIX w. Drewniana, konstrukcji słupowo-ramowej, oszalowana. Czworoboczna, nakryta dachem namiotowym (rozebrana w latach 90. XX wieku).
Dzwonnica z 1938 r., murowana, z cegły. W niej trzy nowe dzwony z lat 1946-1954.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 82675
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 802 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Parafia pw. św. Marii Magdaleny. diecezjaplocka.pl. [dostęp 2016-05-16].