Naśladownictwo kamieni szlachetnych

Naśladownictwo kamieni szlachetnych – częste w jubilerstwie zastosowanie tańszych kamieni i innych materiałów, mających naśladować kamienie szlachetne.

Rodzaje naśladownictwa kamieni szlachetnych edytuj

kamienie naturalne barwione sztucznie lub poddawane działaniu ciepła, podwyższonego ciśnienia lub promieniowania.
kamienie syntetyczne
imitacje ze szkła, plastiku itp.
dublety i tryplety

Sztuczne barwienie edytuj

Sztuczne barwienie stosuje się najczęściej do agatów. Przez ich barwienie można uzyskać żywe, ciekawe zabarwienie.

Sztuczne barwienie niektórych kamieni upodabnia je do innych np.

Spękany kwarc, jaspis – barwienie żelazocyjankiem żelaza na niebiesko – „otrzymujemy” lapis lazuli (tzw. „szwajcarskie kamienie”)
karneol – podgrzewanie do 150 °C – „otrzymujemy” poprawę barwy
chalcedon – podgrzewanie do 150 °C – „otrzymujemy” czerwonawe zabarwienie
żółty topaz – podgrzewanie do 300–350 °C – otrzymujemy kamienie od barwy żółtej do różowej; w wyższej temp. zabarwienie znika
odmiany kwarcu (ametyst, cytryn, kwarc dymny...) – podgrzewanie – „otrzymujemy” zmianę barwy
brunatny lub czerwony cyrkon – podgrzewanie do 900–1000 °C – „otrzymujemy” barwę niebieską tzw. „diament Matara”
zielonawy beryl – podgrzewanie do 450 °C – „otrzymujemy” niebieskawy „akwamaryn”.

W wytwórniach bursztynu otrzymuje się większe kawałki bursztynu przez podgrzewanie do temp. 200–250 °C i sprasowywaniu kawałków drobnych. W tej temperaturze bursztyn staje się miękki, a pod wysokim ciśnieniem okruchy łączą się w niemal jednorodną całość. Tylko doświadczone oko potrafi odróżnić ten bursztyn od naturalnego.

Kamienie syntetyczne edytuj

Od dawna przeprowadzano w laboratoriach próby otrzymywania minerałów w sposób sztuczny.

Przed uzyskaniem pierwszych kamieni syntetycznych w jubilerstwie próbowano wprowadzić tzw. kamienie rekonstruowane. Metoda ta polegała na stapianiu drobnych kamieni w wysokiej temperaturze, a następnie powolnym ich ochładzaniu. Otrzymywano w ten sposób duże kamienie. Sposób ten zastosowano przede wszystkim do rubinów (1895 r. Michaud).

Dublety i tryplety edytuj

Dublety i tryplety to sztucznie sporządzone kamienie, składające się z dwóch lub trzech części. Niekiedy są one wykonane z kamieni naturalnych, często jednak jedna część składa się ze szkła a druga (bądź dwie dalsze, w trypletach) – z kamienia naturalnego.

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj

K. Maślankiewicz, Kamienie szlachetne, Wyd. Geologiczne, 1982.
C. Hall, Klejnoty. Kamienie szlachetne i ozdobne, Wiedza i Życie, 1996.
W. Schuman, Kamienie szlachetne i ozdobne, „Alma-Press”, 2004.