Nadobnik włoski
Nadobnik włoski (Calliptamus italicus) – gatunek owada z rzędu prostoskrzydłych. Samce nadobnika włoskiego osiągają długość 20 mm, samice 30 mm. Ubarwienie zmienne, od czerwonego do szarobrązowego.
| Calliptamus italicus | |||
| (Linnaeus, 1758) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
nadobnik włoski | ||
| Synonimy | |||
| |||
Nadobnik włoski jest owadem ciepłolubnym. Larwy wylęgają się z jaj w maju, Osobniki dorosłe pojawiają się w lipcu. Samice składają do ziemi do sześciu ootek, zawierających do 50 jaj. Nadobniki żywią się roślinami, preferowanym pokarmem są bylice.
Nadobnik włoski występuje w południowej i południowo-wschodniej Europie, Azji Mniejszej i Środkowej oraz północnej Afryce. W Europie Środkowej spotykany na terenach suchych i ciepłych. W niektórych rejonach (głównie Azji Środkowej) występuje także forma stadna tego owada wyrządzająca szkody w rolnictwie. Pierwsze informacje o występowaniu nadobnika włoskiego pochodzą z XIX wieku. Dawniej owad ten występował na terenie całej Polski, obecnie zachował się na niewielkich stanowiskach na północy Puszczy Sandomierskiej.
W Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt zaliczony został do kategorii EN (gatunki silnie zagrożone)[1].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Anna Liana: Polska Czerwona Księga Zwierząt: Calliptamus italicus (Linnaeus, 1758). Instytut Ochrony Przyrody PAN. [dostęp 2010-09-08].
Bibliografia edytuj
- Henryk Sandner: Owady. Państwowe Wydawnictwa Naukowe, 1989. ISBN 83-01-08369-7.