Nagasaki

miasto Japonii, stolica prefektury Nagasaki

Nagasaki (jap. 長崎市 Nagasaki-shi) – miasto w Japonii, w zachodniej części wyspy Kiusiu (Kyūshū), stolica prefektury Nagasaki[1].

Nagasaki
miasto (市)
Ilustracja
Nagasaki
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Japonia

Prefektura

 Nagasaki

Wyspa

Kiusiu

Burmistrz

Tomihisa Taue

Powierzchnia

406,37 km²

Populacja (2018)
• liczba ludności
• gęstość


432 000[1]
1 063 os./km²

Nr kierunkowy

95

Kod pocztowy

850-0002–852-8154

Symbole japońskie
Drzewo

smokrzyn łojodajny

Kwiat

hortensja

Położenie na mapie prefektury Nagasaki
Mapa konturowa prefektury Nagasaki, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Nagasaki”
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Nagasaki”
Ziemia32°47′N 129°52′E/32,783333 129,866667
Strona internetowa

Historia edytuj

 
Skutki wybuchu bomby w 1945
 
Wybuch atomowy zdmuchnął gałęzie i liście dwóch drzew kamforowych w chramie Sannō-jinja. Obawiano się wówczas, że drzewa uschną, jednak stopniowo zaczęły się regenerować i obecnie są gęsto pokryte liśćmi i gałęziami (zdj. poniżej)
 
Dwa żyjące nadal drzewa kamforowe (wiek ok. 500 lat) na terenie chramu Sannō-jinja

Za czasów siogunatu rodu Tokugawa, w czasie wewnętrznej izolacji kraju od 1639 do okresu Meiji, Nagasaki było jedynym portem, w którym Japończycy mogli się kontaktować z cudzoziemcami (poprzez faktorię Dejima), początkowo wykorzystywanym przez Portugalczyków, potem Holendrów, Koreańczyków i Chińczyków[2].

Jeszcze przed wprowadzeniem izolacji, w wyniku kontaktów z portugalskimi i hiszpańskimi misjonarzami (jezuici, franciszkanie), a zwłaszcza w wyniku działalności Franciszka Ksawerego, Nagasaki stało się centrum japońskiego chrześcijaństwa, a następnie miejscem prześladowań chrześcijan za czasów Hideyoshi Toyotomiego (ukrzyżowania w 1597 roku 26 męczenników z Nagasaki) oraz siogunów rodu Tokugawa. Konsekwencją prześladowań i następujących po nich powstań chrześcijan było wyrzucenie misjonarzy katolickich oraz popierających ich Portugalczyków. Ich miejsce zajęli zainteresowani jedynie handlem Holendrzy, którzy otrzymali w użytkowanie sztuczną wyspę Dejima w zatoce Nagasaki[2].

Przez ponad 200 lat Japonia realizowała politykę samoizolacji (sakoku), a Nagasaki było „jedynym otwartym oknem na Zachód” i centrum wymiany międzynarodowej dla całego kraju. Różne towary, w tym porcelana i dzieła kultury, były wywożone z Nagasaki, a do miasta przybywali młodzi ludzie, aby zdobywać zupełnie nową dla nich wiedzę w dziedzinie medycyny, astronomii i chemii[2].

Chociaż ta sytuacja zakończyła się otwarciem kraju na świat w 1859 roku, Nagasaki przyjęło nową rolę w procesie modernizacji państwa. Miasto zostało otwarte na wolny handel z zagranicą. Przykładem może być działalność Thomasa Glovera (1838–1911), szkockiego kupca, który rozwinął wiele przedsiębiorstw handlowych, czy budownictwa okrętowego. Glover wspierał restaurację Meiji, m.in. sprzedając broń, ale także pomagając młodym Japończykom studiować za granicą. Jeden z nich, Hirobumi Itō, został później pierwszym premierem Japonii[2].

W 1931 z inicjatywy o. Maksymiliana Kolbego w mieście Nagasaki założono Klasztor Franciszkanów w Nagasaki (jap. Mugenzai no Sono; pol. Ogród Niepokalanej), gdzie rozpoczęto także wydawanie odpowiednika „Rycerza Niepokalanej” w języku japońskim Seibo no Kishi. Pomimo sugestii pozostałych duchownych, aby klasztor umiejscowić w katolickiej dzielnicy Urakami, o. Kolbe zdecydował o jego budowie na stoku jednej z gór otaczających Nagasaki, po przeciwnej stronie niż miasto. Czternaście lat później stok góry osłonił budynek przed falą uderzeniową[3][4].

W czasie II wojny światowej 9 sierpnia 1945 roku o godzinie 11:02 amerykański Boeing B-29 Superfortress Bockscar, pilotowany przez Charlesa Sweeneya, zrzucił na Nagasaki drugą w Japonii bombę atomową (Fat Man), która zabiła 75 tysięcy ludzi i zniszczyła blisko połowę miasta. Bomba wybuchła na przedmieściu Nagasaki, dokładnie nad katedrą Urakami – wtedy największą katedrą w Azji Wschodniej. Według pierwotnego planu zbombardowane miało zostać miasto Kokura, ale ponieważ było ono zasłonięte przez chmury, zdecydowano się zrzucić ją na cel rezerwowy, na Nagasaki. W przeciwieństwie do uranowej bomby Little Boy zrzuconej na Hiroshimę bomba Fat Man, która spadła na Nagasaki, była wykonana z plutonu.

Nagasaki i najbliższy mu obszar doświadczyło także kilku klęsk żywiołowych: wielkie powodzie miast Isahaya (1957) i Nagasaki (1982), wybuchy wulkanu Unzen (1922 i 1990)[2].

Gospodarka edytuj

W mieście rozwinął się przemysł stoczniowy, maszynowy, elektrotechniczny, włókienniczy oraz rybny[5].

Turystyka edytuj

Galeria edytuj

Miasta partnerskie edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b 新明解国語辞典. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 135, 224, 227. ISBN 978-4-415-11272-5.
  2. a b c d e Discover the History of Nagasaki. Nagasaki Prefecture Convention and Tourism Association, 2017. [dostęp 2017-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-06)]. (ang.).
  3. Niezwykli misjonarze. Komisja Episkopatu Polski ds. Misji, 2013. [dostęp 2019-07-28]. (pol.).
  4. Św. Maksymilian w Japonii. News Viral, Inc. (Sekretariat Misyjny Franciszkanów), 2019. [dostęp 2019-07-28]. (pol.).
  5. Nagasaki, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-07-28].

Linki zewnętrzne edytuj