Nagroda Sfinks

polska nagroda literacka

Nagroda Sfinks – przyznawana od 1995 r. nagroda czytelników kwartalnika SFinks oraz klientów księgarni „Verbum 2” za twórczość literacką w dziedzinie fantastyki. Ceremonia przyznawania nagrody ma miejsce w trakcie Międzynarodowego Festiwalu Fantastyki w Nidzicy. Patronat nad nagrodą sprawuje Fundacja Solaris z Olsztyna. Nagroda ma postać statuetki odlanej z mosiądzu, projektu Wojciecha Sedeńki.

Nagroda Sfinks
Ilustracja
Statuetka Sfinks (proj. Wojtek Sedeńko)
Nagroda za

nagroda czytelników fantastyki naukowej

Przyznający

Fundacja Solaris

Państwo

 Polska

Lokalizacja

Międzynarodowy Festiwal Fantastyki w Nidzicy

Pierwsze rozdanie

1995

Strona internetowa
„Twarz” Sfinksa (proj. Wojtek Sedeńko)

Idea nagrody powstała w 1994 r. w redakcji kwartalnika SFinks. W 2000 r. ukonstytuowała się kapituła nagrody w składzie: Elżbieta Magiera, Ewa Łupińska i Bożena Wasak. Kapituła podlicza głosy, przygotowuje listę nominacji. Głosowanie odbywa się poprzez internet lub listownie. Wszystkie głosy są równoważne.

W 2015 roku nagroda została zawieszona.

Kategorie nagrody

edytuj

Nagroda przyznawana jest w kategoriach:

  • książka roku – kandydują do niej wszystkie książki, polskie i zagraniczne, powieści, zbiory opowiadań, antologie, almanachy, wydania pierwsze i wznowienia
  • polska powieść roku – kandydują pierwsze wydania polskiego utworu literackiego o objętości minimum 120 stron maszynopisu, wydanego w formie zwartej (także w antologii) bądź w czasopiśmie o zasięgu ogólnokrajowym (także w odcinkach)
  • polskie opowiadanie roku – kandydują pierwsze wydania polskiego utworu literackiego o objętości do 119 stron maszynopisu, opublikowane w czasopismach o zasięgu ogólnokrajowym, zbiorach opowiadań, antologiach, almanach
  • zagraniczna powieść roku – kandydują pierwsze wydania zagranicznego utworu literackiego przełożonego na język polski, o objętości minimum 120 stron maszynopisu, wydanego w formie zwartej (także w antologii) bądź w czasopiśmie o zasięgu ogólnokrajowym (także w odcinkach)
  • zagraniczne opowiadanie roku – kandydują pierwsze wydania zagranicznego utworu literackiego przełożonego na język polski, o objętości do 119 stron maszynopisu, opublikowanego w czasopiśmie o zasięgu ogólnokrajowym, zbiorze opowiadań, antologii lub almanachu.

Laureaci

edytuj

2014 (za rok 2013)

edytuj

2013 (za rok 2012)

edytuj

2012 (za rok 2011)

edytuj

2011 (za rok 2010)

edytuj

2010 (za rok 2009)

edytuj

2009 (za rok 2008)

edytuj

2008 (za rok 2007)

edytuj

2007 (za rok 2006)

edytuj

2006 (za rok 2005)

edytuj

2005 (za rok 2004)

edytuj

2004 (za rok 2003)

edytuj

2003 (za rok 2002)

edytuj

2002 (za rok 2001)

edytuj

2001 (za rok 2000)

edytuj

2000 (za rok 1999)

edytuj

1999 (za rok 1998)

edytuj

1998 (za rok 1997)

edytuj

1997 (za rok 1996)

edytuj

1996 (za rok 1995)

edytuj

1995 (za rok 1994)

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Tomasz Lechociński. Strona Nagrody im. Janusza A. Zajdla. [dostęp 2015-07-28].

Bibliografia

edytuj