Nancy Wake
Nancy Grace Augusta Wake ps. Andrée, krypt. Hélène (ur. 30 sierpnia 1912 w Wellington, zm. 7 sierpnia 2011 w Londynie), australijska dziennikarka, agentka brytyjskiego wywiadu Special Operations Executive działająca we Francji w okresie II wojny światowej. Była jednym z głównych przywódców Maquis, w czasie wojny na liście najbardziej poszukiwanych przez Gestapo osób, znana też jako „Weiße Maus” („Biała Myszka”).
| ||
.jpg)
| ||
 kapitan
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 30 sierpnia 1912 Wellington | |
| Data i miejsce śmierci | 7 sierpnia 2011 Londyn | |
| Przebieg służby | ||
| Siły zbrojne | .svg){kind=small} Brytyjskie Siły Zbrojne
| |
| Jednostki | Kierownictwo Operacji Specjalnych - sekcja F | |
| Główne wojny i bitwy | II wojna światowa | |
| Odznaczenia | ||
         _BAR.svg){kind=small} 
| ||
ŻyciorysEdytuj
Urodziła się w Wellington w Nowej Zelandii jako najmłodsza z sześciorga dzieci Charlesa i Elli Wake'ów. W 1914, kiedy miała dwa lata, jej rodzina przeniosła się do Australii i zamieszkała w Sydney. W późniejszym czasie jej ojciec wrócił do Nowej Zelandii pozostawiając Ellę Wake z dziećmi w Australii.
W Sydney uczęszczała do gimnazjum North Sydney Girls High School. Mając 16 lat uciekła z domu i pracowała jako pielęgniarka. Za 200 funtów które otrzymała od ciotki wyjechała najpierw do Nowego Jorku, a później do Londynu, gdzie zaczęła pracować jako dziennikarka. W latach 30. pracowała w Paryżu, w późniejszym czasie była korespondentką Hearsta w Europie.
W 1937 poznała bogatego, francuskiego przedsiębiorcę Henriego Edmonda Fiocca którego poślubiła 30 listopada 1939. W czasie inwazji na Francję mieszkała w Marsylii, po upadku Francji została kurierem we francuskim ruchu oporu. W 1943 była najbardziej poszukiwaną przez Gestapo osobą we Francji, za jej głowę wyznaczono nagrodę w wysokości 5 milionów franków. W 1943 musiała uciekać do Wielkiej Brytanii, jej mąż został wtedy schwytany przez Gestapo. Po torturach został zabity 16 listopada 1943, Wake dowiedziała się o losach męża dopiero po wojnie.
W Wielkiej Brytanii została wyszkolona jako agent Special Operations Executive, powróciła do Francji, zrzucona na spadochronie, w nocy z 29 na 30 kwietnia 1944. We Francji koordynowała działania lokalnych grup oporu w okresie poprzedzającym operację Overlord. Francuskie siły partyzanckie w sile 7000 osób pod jej dowództwem prowadziły działania przeciwko oddziałom SS liczącym 22 tysiące żołnierzy, raniąc lub zabijając 1400 SS-manów, tracąc przy tym 100 partyzantów. W czasie ataku na kwaterę Gestapo w Montluçon zabiła niemieckiego wartownika gołymi rękami.
OdznaczeniaEdytuj
Wielka BrytaniaEdytuj
- Medal Jerzego - 17 lipca 1945[1]
- Gwiazda za Wojnę 1939-1945
- Gwiazda za Francję i Niemcy
- Medal Obrony
- Medal Wojny 1939-1945
FrancjaEdytuj
- Oficer Legii Honorowej - 1988[2]
- Kawaler Legii Honorowej - 1970
- Krzyż Wojenny 1939-1945 z dwiema palmami i złotą gwiazdą
- Medal Francuskiego Oporu
Pozostałe krajeEdytuj
- Kawaler Orderu Australii - 22 lutego 2004 (Australia)
- Medal Wolności z brązową palmą (Stany Zjednoczone)
- Badge in Gold - 15 listopada 2006[3]
PrzypisyEdytuj
- ↑ Supplement to the London Gazette, 17 July 1945, p. 3676
- ↑ George Medal : Ensign N G A Wake, First Aid Nursing Yeomanry (Special Operations Executive) | The Australian War Memorial, www.awm.gov.au [dostęp 2019-07-15] (ang.).
- ↑ RSA - RSA Review Articles - Nancy Wake presented with Badge in Gold, www.rsa.org.nz [dostęp 2019-07-15] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-17].