Naradka mlecznobiała

Naradka mlecznobiała[4], naradka naga[5] (Androsace lactea L.) – gatunek rośliny należący do rodziny pierwiosnkowatych. Nazwa gatunkowa pochodzi od mlecznobiałych płatków korony. Występuje w Alpach i w Karpatach. W Polsce wyłącznie w Tatrach (roślina tatrzańska)[6].

Naradka mlecznobiała
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

wrzosowce

Rodzina

pierwiosnkowate

Rodzaj

naradka

Gatunek

naradka mlecznobiała

Nazwa systematyczna
Androsace lactea L.
Sp. Pl. 1: 142. 1753[3]

Morfologia edytuj

Pokrój
Niewielka roślina darniowa osiągająca wysokość od 2-20 cm. Oprócz pędów kwiatowych wytwarza również płonne różyczki liściowe[6].
Liście
Skupione są w gęstej przyziemnej różyczce. Są równowąskie lub równowąskolancetowate, przeważnie nagie, czasami tylko na brzegach lub na szczycie nieco owłosione. Mają długość 1,2-2 cm[6][5].
Kwiaty
Skupione po 1-4 na szczycie głąbika. Wyrastają na krótkich i przeważnie nagich szypułkach. Również dzwonkowaty kielich jest nagi i do 1/3 długości podzielony na ostre łatki. 5 białych, sercowatych i talerzykowato rozpostartych płatków korony tworzy koronę o średnicy ok. 10 mm. W gardzieli korony występuje żółta obwódka. Pylniki są przyrośnięte do rurki korony[6][5].
Owoc
Pękająca ząbkami na szczycie torebka o drobnych, trójgraniastych nasionach z brodaweczkami[6][5].
 
Pokrój
 
Liście
 
Kwiaty
 
Owoce

Biologia i ekologia edytuj

Bylina. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Siedlisko: hale górskie, skały, murawy. Kalcyfit, rosnący wyłącznie na wapiennym podłożu. W Tatrach występuje od regla górnego (sporadycznie również w reglu dolnym) po piętro halne, głównym jej ośrodkiem występowania jest regiel górny i piętro kosówki[6]. Gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Potentilletalia caulescentis[7]. Liczba chromosomów 2n = 76 Ga 1, 2, 3, 4, 5, 6[8].

Zobacz też: rośliny tatrzańskie.

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-12] (ang.).
  3. The Plant List. [dostęp 2017-01-11].
  4. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  5. a b c d Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  6. a b c d e f Zbigniew Mirek: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Halina Piękoś-Mirkowa. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
  7. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  8. Flora Francji. [dostęp 2011-02-12].