Nawojka Cieślińska-Lobkowicz
Nawojka Cieślińska-Lobkowicz (ur. 1953 w Gdańsku[3]) – polska historyczka sztuki, kuratorka wystaw, autorka około stu publikacji na temat dzieł sztuki oraz innych dóbr kultury zrabowanych w czasie II wojny światowej ze zbiorów publicznych i prywatnych polskich i żydowskich właścicieli, a także kwestii związanych z ich powojenną restytucją[4]. Pracowała w polskiej służbie dyplomatycznej, zajmowała się muzealnictwem, edytorstwem[5] i publicystyką[6].
| Pełne imię i nazwisko |
Aleksandra[1] Nawojka Cieślińska-Lobkowicz |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1953 |
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | |
| Małżeństwo |
Nikolaus Lobkowicz (1931–2019)[2] |
Życiorys edytuj
Ukończyła VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1971)[1][7] i studia z zakresu historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim[8]. W 1980 roku kierowała czasopismem „Sztuka”[8], z którego została zwolniona w 1981 roku po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce[5]. W latach 80. współpracowała z „Przeglądem Powszechnym” oraz „Tygodnikiem Mazowsze”[5]. Konspiracyjna działaczka opozycji demokratycznej w PRL[8].
W latach 1991–1995 radca ds. kultury Konsulatu Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Kolonii[3][9], założycielka Instytutu Polskiego w Düsseldorfie[5], którego była dyrektorką[9]. W latach 1996–1997 dyrektorka Muzeum Sztuki w Łodzi[9]. Współpracowała m.in. z „Tygodnikiem Powszechnym”[10] i „Gazetą Wyborczą”[11]. Przygotowała sześciotomową edycję Pism wybranych Jacka Woźniakowskiego (wybór, wstęp i opracowanie, Universitas, Kraków 2012)[5]. Członkini Europejskiej Akademii Nauk i Sztuk Pięknych w Salzburgu[12].
Żona Nikolausa Lobkowicza (1931–2019)[2]. Mieszka w Warszawie i w Starnbergu koło Monachium[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1971. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2023-04-23].
- ↑ a b Hans Maier. Gelehrter und Kosmopolit. Zum Tod von Nikolaus Lobkowicz. „Internationale katholische Zeitschrift Communio”. Band 48, Heft 6, s. 682–684, 2019. Ostfildern: Schwabenverlag AG. ISSN 1439-6165. (niem.).
- ↑ a b Cieślińska-Lobkowicz, Nawojka. dnb.de. [dostęp 2023-04-23]. (niem.).
- ↑ a b Polskie. Żydowskie. „Pożydowskie”. Nazistowska grabież dzieł sztuki i problemy restytucji w Polsce 1945–2000. Nawojka Cieślińska-Lobkowicz (biogram). zagladazydow.pl, 15 grudnia 2020. [dostęp 2023-04-23].
- ↑ a b c d e Nawojka Cieślińska-Lobkowicz. jerzyturowicz.pl, 28 lipca 2016. [dostęp 2023-04-23].
- ↑ Nawojka Cieślińska-Lobkowicz. isabart.org. [dostęp 2023-04-23]. (ang.).
- ↑ Ewa Modrzejewska: Reytan 1953–1989. Szkoła niepokornych. Warszawa: Uniwersytet Warszawski, Wydział Filozofii i Socjologii, Instytut Socjologii (praca magisterska napisana pod kierunkiem dr. Jakuba Karpińskiego), 2002, s. 7. [dostęp 2023-04-23].
- ↑ a b c Verteidigung der Moderne. Positionen der polnischen Kunst nach 1945 (herausgegeben vom Museum Würth). C. Sylvia Weber, Nawojka Cieślińska-Lobkowicz (red.). Künzelsau: Swiridoff Verlag, 2000, s. 302. ISBN 3-934350-24-0. (niem.).
- ↑ a b c Własność a dobra kultury. Grażyna Czubek, Piotr Kosiewski (red.). Warszawa: Fundacja im. Stefana Batorego, Wydawnictwo Trio, 2006, s. 213. ISBN 83-7436-036-4.
- ↑ Nawojka Cieślińska-Lobkowicz: „Berlinka” do Berlina!. tygodnikpowszechny.pl, 18 lutego 2008. [dostęp 2023-04-23].
- ↑ Nawojka Lobkowicz: Przepraszam ambasadora Freytaga von Loringhoven oraz niemieckich polityków za propagandę PiS. wyborcza.pl, 17 grudnia 2021. [dostęp 2023-04-23].
- ↑ European Academy of Sciences and Arts (EASA). Members. euro-acad.eu. [dostęp 2023-04-23]. (ang.).