Nikolaus Adames
Nikolaus Adames (ur. 29 grudnia 1813 w Troisvierges, zm. 13 lutego 1887 w Luksemburgu) – luksemburski biskup rzymskokatolicki, wikariusz apostolski Luksemburga w latach 1848–1870, pierwszy biskup ordynariusz luksemburski w latach 1870–1883, arcybiskup ad personam[1].
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Miejsce pochówku |
Chapelle du Glacis↗ | ||
Wikariusz apostolski Luksemburga | |||
Okres sprawowania |
1848–1870 | ||
Biskup diecezjalny luksemburski | |||
Okres sprawowania |
1870–1883 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
25 sierpnia 1839 | ||
Nominacja biskupia |
27 marca 1863 | ||
Sakra biskupia |
29 czerwca 1863 |
Data konsekracji | |
---|---|
Miejscowość | |
Miejsce |
b.d. |
Konsekrator |
Życiorys
edytujMłodość i wykształcenie
edytujNikolaus Adames urodził się 29 grudnia 1813 w luksemburskim miasteczku Troisvierges jako jedyne dziecko rolnika Jeana Adamesa i Marii Magdaleny Wangen. Ojciec zmarł gdy Nikolaus miał 5 lat, matka zaś ponownie wyszła za mąż za wdowca, Nikolausa Köchera, pochodzącego z Basbellain, z którym doczekała się kolejnych dzieci. Po zakończeniu nauki na poziomie podstawowym chciał rozpocząć studia seminaryjne w Bastogne, jednak ostatecznie rozpoczął studia w seminarium duchownym w Namur.
Kapłan
edytujW wieku 25 lat, w dniu 25 sierpnia 1839 roku został wyświęcony na kapłana w belgijskiej diecezji namurskiej. W niecały rok później, 2 czerwca 1840 roku, został inkardynowany do wikariatu apostolskiego Luksemburga.
W 1840 roku został kapelanem Johanna Theodora Laurenta, wikariusza apostolskiego w Luksemburgu. W roku 1841 został kapelanem w kościele Notre Dame w Luksemburgu – późniejszej katedrze. W 1845 roku został zaś sekretarzem biskupa Johanna Theodora Laurenta.
Kiedy bp Laurent musiał opuścić kraj pod naciskiem antyklerykałów, Nicolas Adames tymczasowo objął stanowisko wikariusza apostolskiego.
7 maja 1848 roku został mianowany prowikariuszem apostolskim wikariatu w Luksemburgu.
Biskup
edytuj27 marca 1863 roku papież Pius IX mianował go biskupem ze stolicą tytularną w Halikarnasie[2], jednocześnie mianując go wikariuszem apostolskim Luksemburga w miejsce rezygnującego z tego stanowiska Johanna Theodora Laurenta. Sakrę biskupią przyjął z rąk arcybiskupa Nicolasa-Josepha Dehesselle’a 29 czerwca 1863 roku, w kościele Notre Dame w Luksemburgu. Jako dewizę biskupią przyjął słowa Succure miseris („Daj pomoc potrzebującym”).
W grudniu 1869 roku uczestniczył w Rzymie w obradach soboru watykańskiego I[2].
27 czerwca 1870 roku Wikariat Apostolski Luksemburga został przemianowany na diecezję, w konsekwencji czego Nikolaus Adames został pierwszym biskupem diecezji luksembuskiej. Kościół Notre Dame w Luksemburgu został kościołem katedralnym i stolicą biskupią.
Kiedy po złożeniu rezygnacji z pełnionego urzędu został zamianowany jego następca w osobie bpa Johannesa Josepha Koppesa, Nikolaus Adames przeniósł się do monasteru redemptorystów w Place du Théâtre.
2 listopada 1883 roku został mianowany arcybiskupem ad personam.
Zmarł 13 lutego 1887 roku, w wieku 73 lat. Z powodów politycznych jego ciało zostało pochowane w kaplicy Glacis, która została zbudowana dzięki jego staraniom. Pogrzeb miał miejsce 17 lutego 1887 roku[3].
Upamiętnienie
edytujJego imieniem została nazwana jedna z ulic w Luksemburgu[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Archbishop Nikolaus Adames †. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2015-11-24]. (ang.).
- ↑ a b Nicolas ADAMES (1813 – 1887). pt.lu. [dostęp 2015-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-03)]. (fr.).
- ↑ Marc Jeck: Er war stets der wärmste Patriot. cathol.lu. [dostęp 2015-12-01]. (niem.).
- ↑ Evy Friedrich. Was bedeuten die Straßennamen der Stadt?. „Ons Stad”. 1/1979, s. 26–27, 1979-06. (niem.).
Bibliografia
edytuj- Jean Malgat: Adames, Nikolaus. W: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon. T. 17: Ergänzungen IV. Herzberg: Hamm, 2000. ISBN 3-88309-080-8. (niem.).